Love You, Always

Chapter 8

Psyche

My eyes crinkled as I looked at Matt when he asked that. He was just raising his eyebrows up and down and I'm sure it meant different.

"Gago." I hissed and turned my back on him at nagsimula ng maglakad pabalik ng hotel.

Naramdaman ko namang sumunod rin siya sa akin.

"Wow, ang ganda naman ng tawagan niyo Psyche. Gago. Kakilig naman.Gago I love you!" sigaw niya pa bago tumawa. Naikuyom ko nalang ang kamao ko. When I admired Matt I really love the way he laughed parang musika sa tainga. Pero ngayon? Ba't parang naging malaking asungot na siya sa tainga?

"Stop it Matt. Hindi nakakatawa. " I hissed at mas binilisan ko pa ang paglalakad para malayo ko na ang sarili ko sakanya.

"What? Anong hindi?Nakakatawa kaya." dagdag niya pa. I just rolled my eyes at hindi na siya pinansin. Tataas na naman kasi ang asaran kapag pumatol pa ako sa kanya.

I stopped walking when I feel his arms around my shoulders. Naka-akbay na pala sa akin si Matt at abot tainga na ang ngiti niya habang nakatingin sa akin.He pinched my cheeks kaya napa-irap nalang ulit ako.

"Ano ba? 'pag di ka pa tumigil diyan kikiligin na ako." I said and removed his arms.

Bahagya siyang lumayo sa'kin pagkatapos kong alisin ang braso niya at tumawa na naman siya ng malakas. Baliw. Wala namang nakakatawa sa sinabi ko. Nakahawak pa nga ang dalawang kamay sa tiyan niya.

I'm just staring at him while he's laughing his balls out. Nakatingin lang ako hanggang sa nahimasmasan na siya sa kaligayahang natamo niya. Tsk.

He relaxed himself first before he stared at me. And now he's serious. Wow. Ang bilis magbago ng mood ng lalaking 'to, daig pa ang artista e.

"Ba't ka ba natatawa?" tanong ko habang nakakunot-noo.

"It's just that I realized something..." he trailed at nagkibit-balikat. Wew. May pa sudden realization pang nalalaman ang isang 'to."Some people are destined to be just friends, at isa tayo d' on." sabi niya at nginitian ako. I can feel his sincerity through that smile kaya ngumiti rin ako.  This is what you call friendzoned everybody...

Siguro nga, may mga tao talagang pinagtagpo na hanggang magkaibigan lang, 'yong ang tadhana na talaga mismo ang gumawa ng boundaries.

"I'm glad and thankful kasi alam kong isa ka sa mga taong hindi mawawala sa akin." dagdag niya pa.

I raised a brow. Ang drama naman ng lalaking 'to. Nakakain yata ng tae.

"Oo na, oo na, Matt. Alam ko naman 'yon na thankful ka dahil nandito ako. Hwag mo nang sabihin. Masyado akong nafa-flattered." I said and fanned myself using my hand.

Umiling siya saka binigyan ako ng isang ngisi. Isang ngisi na ayaw na ayaw ko.

"Pero ano ba tingin mo kay Eros, Psyche?" he suddenly asked.

Napataas ang isang kilay ko sa tanong niyang out of the topic. Ba't na naman kami napunta sa usapang may Eros?

"Gago." I hissed and walked as fast as I can.