Sonunda nalet olası okulumdan kurtuluyordum. Liseye geciyordum seviniyorum liseye geçiyorum diye ama aslında lise daha da berbat dersler daha çok ve zor olucaktı. hele ki lisenin ilk günü okulda nereye baksam tanımadığım kişiler olucak buda alışmama zor olucaktı. Bide meslek lisesine gidiyorum bir türlü Anadolu lisesi tutturamadım. Çünkü o ara birine aşık olmuştum neyse ondan bahsetmek istemiyorum. Yarın yeni bir hayatta başlıyordum. Yeni okul, yeni insanlar, heyecanlı mıydım hemde çok heyecanlıydım olmadığım kadarıyla akşam olmuştu kitabımı okuyup uyumuştum.
Ve sabah oldu lisenin ilk günü çok heyecanlıydım kahvaltımı yapıp çıkmıştım otobüse binmiştim hay aksi metro kartımda para kalmamış sonra orda dururken düşünürken biri benim için basmıştı. Bı döndüm gözleri masmavi bana bakıyordu saçları kıvırcık sapsarıydı çok hoş bir çocuktu.
Ben: teşekkür ederim. dedim
Yakışıklı çocuk: rica ederim. Demişti
Allahım sesi bile güzel sonra otobüste bir yere tutunmuştum o çocuğa bakabilmek için yanına geçmiştim.
Ohaaa inanmıyorum çocuğun üstündeki üniforma benimle aynı üniformaydı Allah'ım inanamıyorum çok mutlu olmuştum.
Sonra otobüs bir anda öne gitti ve kendimi çocuğun kollarında bulmuştum göz gözeydik çocuk yine beni kurtarmıştı.
onun gözlerine bakınca kitleniyorum bir şey yapamıyorum herkes bize bakıyordu anlamıştım ve çocuğun kollarından ittim ve yine teşekkür ettim. Sonra yakaşıklı çocukla aynı yerde indik sonra çocuk bana şöyle dedi;
Yakışıklı çocuk: aynı yerde okuyoruz sanırım üniformandan anladım.
Ben: evet aynı okuldayız.
Yakışıklı çocuk: tanışmadık bu arada ben Meriç.
Bana elini uzatmıştı
Ben: bende öykü memnun oldum.dedim
Sonra okula girdik ve sınıfıma girdim ve bir yere oturdum. Etrafımda tanımadığım bir sürü kişi vardı. Ve oylece hocanın gelmesini beklerken cama etrafima ve telefona bakıyordum. Sınıfa biri girdi inanamıyorum o Meriçti sınıftaki herkes meriç'e bakıyordu ve beni gördü el salladı sonra yanıma geldi.
Meriç: merhaba sende mı bu sınıftaydın.
Ben: evet ya ne tesadüf oldu.
Meriç: peki yanına oturabilir miyim?
Ben: tabi oturabilirsin senden başka kimseyi tanımıyorum zaten.
Meriç: neden herkes bana bakıyor ki
Ben: bilmem ki.
Sonra üç kız yanımıza geldiler üçü bir anda
Üç kız: tanışabilir miyiz?
Dediler Meriçte hemen evet dedi tam bir öküz ya her şeye evet diyor. Bir az yüzüm asılmıştı. Ve üçünün ismini öğrenmiştik üçü tam bir gıcık bir tipti yılışık falan
Sarı saçlı olanın ismi: Ayda
Siyah saçlı olanın ismi:Hande
Turuncu kafanın ismi: Gizem
Üç kızla da tanıştık ben pek memnun olmadım ama iyi kaynaştılar sarı saçlı olan ayda da çok yılıştı çocuğa ya içine kaçacak nerdeyse sonra artist artist biri girdi sınıfa yakışıklıydı ama kızların anlattığına göre kara belaymış bir kıza aşık olduğunda onu elde etmek için. Elinden ne geliyorsa yapıyormuş sonra çocuk bizim ön sıramıza oturdu. Ve dönüp bana şöyle dedi.
Kara bela: merhaba güzellik 😉
Ben: merhaba
Dedim istemeyerek çocuğa bir sinir oldum ama neyse artık.
Kara bela: benim ismim Fırat bir sıkıntın veya rahatsız eden olursa muhakkak beni bulabilirsin.
Ben: bende öykü ama bir sıkıntım olmayacağına eminim rahatsız eden olursa kendim hallederim birinin yardımına ihtiyacım yok yine de sağol düşündüğün için.
Fırat (kara bela): peki o zaman önemli değil.
Yani beni düşünmesi biraz hoşuma gitti ama benden hoşlandığını düşünüyorum kızların dediğine göre kara belaya benziyor.
