Septiplier -Dutch-

Deel 1

Pov: Jack
De zon scheen in mijn ogen, hoewel ik al een tijdje wakker was. Ik trok mezelf recht. Met slaperige ogen keek ik rond en herkende mijn eigen kamer. Ik ging uit bed en bleef rondkijken. 'Wat is er gisteren gebeurd?' dacht ik, terwijl ik naar alle lege plastic bekers keek die verspreid op de grond lagen. Ik dacht heel hard na en kreeg flashbacks. Ouders weg. Feest. Mensen. Te veel mensen. En dan .. Ik wist het echt niet meer. Het enige wat duidelijk was, is dat ik heb gedronken, omdat mijn hoofd erg onwel was en als ik rondliep, voelde ik me zo misselijk. Ik ging naar de badkamer en zag een onbekend meisje in mijn bad. Haar haar stond naar alle kanten en het enige dat ze aan had was haar beha en een slipje, maar ze leek diep te slapen. Ik keek in de spiegel die aan de muur hangt en schrok. Ben ik dat? Wat is er met mijn haar gebeurd? Met mijn ogen? Met mijn gezicht? Ik herkende mezelf niet meer. Ik kamde mijn donkerbruin haar met een beetje groen daarin en alles zag er een beetje beter uit. Er kwam een koude vlaag wind door de kamer gevlogen en mijn huid werd meteen kippenvel. Ik sloeg mijn armen over elkaar en daardoor merkte ik dat ik half naakt was. Mijn bovenlichaam was erg koud, maar ik had nog steeds een zwarte spijkerbroek aan. Dit liet me steeds meer afvragen wat er gebeurd is. Plotseling hoorde ik slaperig kreunen achter me. Ik draaide me om, en er stond een slaperige jongen. Zijn zachte zwarte haren hebben een heldere lok rood. Zijn bovenlichaam was extreem gespierd en zijn litteken maakte het nog sexier. Zijn broek was verdwenen en zijn boxershort hing schuin, zodat ik zijn lies goed kon zien en zijn formaat. Hij wreef in zijn ogen, die mooi opslorpend kastanjebruin waren en veegde over zijn lichte baardgroei. Dit was de meest sexy jongen die ik ooit heb gezien. Ik schaamde me voor hoe ik eruit zag. Hij opende zijn ogen weer en moet ze over mijn lichaam glijden. Ik zag een lichte grijns om zijn lippen hangen. Ik verbergde mijn bovenlichaam een ​​beetje met mijn armen, maar het werktte niet veel. Ik twijfelde of ik iets zou zeggen maar heb het toch gedaan heb. Wat kon ik verliezen? "H- Hallo," kwam twijfelachtig uit mijn mond. "Hoi," zei hij. Zijn stem was erg diep en erg sexy. "Heb je enig idee wat er gisteren gebeurde?" Vroeg hij. Ik lachte even, want ik weet het ook niet. "Geen idee, ik kan mijn naam bijna niet onthouden." "Het is helemaal niet zo slecht bij mij," zei hij met een knipoog. "Mijn naam is Mark." "Mijne is Séan, maar iedereen zegt Jack," antwoordde ik. "Hoe oud ben je?" "28," antwoordde hij. "En jij?" "Goh, dat weet ik eigenlijk niet meer.." zei ik eerlijk. "Laat je het me weten als je je leeftijd herinnert?" Vroeg ​​hij. " Ze- Zeker." Zeg ik nerveus. Hij glimlacht weer en verdween. "OH, MIJN GOD, HIJ IS ZO FRICKING SEXY!" Dacht ik geheim bij mezelf. Ik was blij dat mensen mijn gedachten niet kunnen lezen. Ik zocht kleding en zag een witte t-shirt. Plotseling herinnerde ik me een deel van gisteren.
Ik heb de deur geopend en veel mensen komen binnen. Alleen vrienden, maar vrienden nodigen vrienden uit en snel liep het uit de hand. Ik liep rond zodat niets zou breken. Mijn ouders waren 2 dagen weg, dus ik zou het feest de eerste dag geven en de tijd hebben om het de volgende dag schoon te maken. Ik verwachtte zoveel mensen niet. Ik heb alle stress proberen weg te drinken met wat alcoholische drank die iemand heeft gebracht. Ik was snel dronken en wist niet meer wat ik deed. Dat is alles wat ik me herinner. Ik heb een vreselijke hoofdpijn daardoor, maar ik moet gewoon weten wat er gebeurd is. Nu weet ik althans al waarom ik het meisje niet kende in de badkuip. Ik liep uit de badkamer, omdat ik me mijn leeftijd herinnerde en ging naar die Mark jongen om het te zeggen. "Mark?" Riep ik. Iemand anders vroeg of ik mijn bek kon houden. Wie dat ook was, die persoon had definitief een kater. Ik liep rond. Ik vond mensen overal op de grond, slapend. Enkelen snurken, sommigen kreunen, anderen doen dan weer niets. Ik bleef lopen en kwam in elke kamer om hem te vinden, maar ik vond hem nergens niet. Ik heb nog niet in één kamer gekeken, maar ik hoopte dat hij er niet zou zijn. Ik opende mijn slaapkamer deur en zie niemand, behalve hem. Al slapend op mijn bed. Mijn posters keken naar hem en alles zag er behoorlijk netjes uit. Waarom koos hij míjn slaapkamer, uit een groot huis met miljoenen kamers? Ik wilde hem niet wakker maken, omdat hij zo rustig was aan het slapen en ik wilde de vrede niet storen. Ik ging naast hem liggen en keek hoe hij sliep. En nee, dat is niet eng. Zijn borst ging ritmisch omhoog en omlaag. Ik had de drang om door zijn pluizige haren te gaan, maar ik durfde niet. Wat als hij wakker werd? Ik lag op mijn rug en ademde op hetzelfde ritme als hij. Ik vocht er tegen, maar kon het niet helpen. Mijn ogen vielen langzaam toe maar ik wilde het niet. Mijn oogleden waren zo zwaar. Mijn hoofd was zo zwaar. Ik moest alles neerleggen. Ik moest slapen. Mijn ogen waren weer gesloten, maar nu vocht ik niet meer. Ik liet het gewoon gebeuren. Hopelijk zal hij niet te boos worden als hij volgende morgen naast hem slapen ..

952 woorden. Ik ben super trots op mezelf! Sorry als je dit aan het lezen was in het Engels, maar alle andere delen zijn in het Nederlands, en ik had geen zin om dat allemaal te vertalen. Morgen plaats ik een nieuw deel. Beloofd. Hopelijk is het een leuk boek. En onthoud.

Septiplier AWAAAY!!!

-Ambybamby13