I'm so done with you.

Hoofdstuk 36

Ella's POV

Jess is nu al weg voor drie dagen, ze heeft me wel geïnformeerd dat ze bij Oliver was, maar ik voel me nogal alleen. Ik ken die hele Oliver niet, wat me ook nog eens een soort van bang maakt.

Ik loop de keuken in en pak nog een glas cola. Door de cola heb ik de afgelopen twee nachten ook al niet geslapen. Iets wat niet zo heel handig was. Doordat ik wakker ben ga ik nadenken en dan bedenk ik me dat ik zowat ook uit de fam ben getrapt. 

Ik ben uit de fam getrapt.

Ik voel de tranen weer in mijn ogen komen en zak op de bank neer. Ik veeg de tranen die over mijn wangen rollen weg en haal diep adem. Ik pak mijn glas met cola weer en neem een slok. Gevold door nog een. Twee. Misschien wel het hele glas?

Ik zet de televisie aan en zap wat rond. "Niall Horan's girl has dissapeared from the world?" Tssk, belachelijk. Ik zit hier. En ze hebben me maar voor twee dagen niet gezien. Ik zucht weer en zap verder. Ik beland uiteindelijk op een aflevering van CSI, die ik al meerdere malen heb gezien, maar het is beter als niks doen huh?

Ik pak twee zakken popcorn, zoet, en neem ze mee naar de woonkamer. Net als ik de eerste wil openen gooi ik hem naast me neer op de bank en zet ik de tv uit. Ik sta op en loop naar mijn kamer waar ik mijn schoenen aantrek. Ik loop dan naar de kapstok en trek mijn jas aan.

Een kwartier later sta ik voor de Starbucks. Ik open de deur langzaam en loop naar binnen. Als ik aan de beurt ben, wat ik al snel ben omdat er amper een rij staat. Logisch rond deze tijd van de dag, twee uur s'middags. Of mensen zitten op school of ze werken.

"Euh, hello. I had a question," begin ik terwijl ik met mijn vingers speel. "Go ahead and ask your question," beantwoord John, volgens zijn naamkaartje. "Euhm, I don't know if I can ask it to you but are you in need for new employees?" John zucht even en steekt zijn hand op terwijl hij zich wegdraait. Hij bladert door wat bladeren wat op een tafeltje naast het kofieapparaat ligt. "We are searching for someone, so yes we do." Ik glimlach even. "What does that job has to do?" Hij zucht even en leest wat door. "Euhm, you need to make the coffee and give it to the customers." 

Na een half uur heb ik een solicitatieformulier ingevuld en sta ik weer buiten. In een week zal ik een mailtje krijgen, of ik was aangenomen. Dat betekende dat ik op de vrijdag en zaterdag moest werken. Ik loop wat rond door het centrum en ga uiteindelijk ergens op een bankje zitten. Mijn telefoon gaat af en ik haal hem uit mijn zak.

"Hello," zeg ik zonder te kijken wie het is. "Ella!" antwoordt de beller vrolijk. "Euh?" De beller grinnikt. "It's me! Flower!" Flower, precies dat mens dat ik nu wil spreken. Niet dus. 

Maar omdat ik aardig ben, probeerde ik zo opgewekt mogelijk te zijn. "Hey! Flower, how did you get my number?" Ik hoor haar zacht lachen. "We are friends! Why wouldn't I have your number?" zegt ze lachend, alsof het het normaalste op de wereld is. "Well, since I can remember, we aren't friends," zeg ik, misschien een beetje bot maar ach. Zij is degene die het zegt.  

"Ofcourse we are! So I was wondering, can you meet up today?" zegt ze en net als ik wil beantwoorden met dat we geen vrienden zijn en dat ik niet kan vervolgt ze het spreken. "Oh, and I heard about you and Niall? Congrats! I-" dat is waar ik ophang. Jeez. Tuurlijk. 

Ik sta op en begin naar huis te lopen. Ja, lopen. Ik moet mijn geld sparen en dan is lopen goedkoper als een taxi. Ik zucht even en zet wat muziek op, waarna ik mijn oortjes inplug. 

Ongeveer een half uur later kom ik thuis aan, bij een lege thuis. Jess is nog niet thuis. Ik  zucht even en haal een hand door mijn haren waarna ik op mijn bed ga liggen.