My Journal

Chapter 4

Chapter 4

Limited

"Ciana, nag riring yung laptop mo," sabi ni Nikki. Nandito siya ngayon sa bahay dahil weekend at hindi pa naman kami busy kaya nag bonding muna kami.

Kinuha ko ko yung laptop ko at nakita kong tumatawag si ate Celena.

"Niks! Si ate. Dali!" Sabi ko at lumapit siya sa akin.

Rineceive ko call pero si papa ang nag appear.

"Hi, pa. Bakit niyo po gamit yung kay ate?" Tanong ko.

"Ah, nakuha kasi kanina ni Cel yung akin. Kaya nag swap kami." sagot ni papa.

"Ah. Papa, nandito si Nikki ngayon."

"Hi, Tito!" Nag wave si Nikki kay papa.

"Kamusta naman ang pag-aaral niyo?" Tanong ni papa.

"Okay lang po." magkasabay naming sabi ni Nikki.

"Tumawag lang ako dahil uuwi kami jan sa August, per-"

"What do you mean pa? Kayo? So kasama Si ate?" I said excitedly.

"Yeah, pero kung matapos na process yung papers ng ate mo, pwede na siyang umiwi."

"Ah okay po, tumawag na po ba kayo kay mama?" Tanong ko.

"Oo, kakatawag ko lang kanina. Bukas na daw siya makakauwi."

"Okay po, love you pa."

"Bye, love you too darling," pinatay ko na yung Skype.

"Awww! Sana makauwi na Si ate Cel! Gusto ko na siyang makita," excited niyang sabi.

"Yeah, sabi ko kasi sayo noong bakasyon na sumama ka sa amin eh," tugon ko.

"I'm sure she is more beautiful in person, right?" Tanong niya. Masagot na nga rin ng English.

"Yeah, there is big difference seeing her in video calls than in personal," sagot ko.

"Did she already know who is her biological parents are?" Aniya. Yes, adopted si ate Cel.

"I don't know," nag kibitbalikat ako. "We're not talking about that and I respect her privacy."

"Okay, if that's what you say," umiwas siya ng tingin. "Any ways, bakit tayo nag e-english?"

"Aba, Ewan ko. Ikaw itong nag simula eh."

"Tinuloy mo lang? Ano to, preparation for ate Celena's homecoming?" Sabi nitong natatawa. Natawa na rin ako.

"Haha! Alam naman niyang mag Tagalog eh!"

Bigla namang tumunog iyong phone ko. Panira?

Tinignan ko ito at isa lamang itong Facebook notification.

"Naka on pala mobile data ko? Di ko napansin!" Napahawak ako sa aking ulo. Buti sana kung iyong wifi ang naka open dahil may wifi kami dito sa bahay ngunit yung data ko talaga! May load naman kaya lang hindi naka unli! Sayang.

"Aba malay ko! Akin ba yan para malaman ko?" Sarcastic na sabi niya.

"Urgh! Badtrip na nga ako, namimilosopo ka pa!"

Narinig naming may kumatok.

"Baka si Tita na iyon," aniya.

"Baliw kaba? Bakit pa kakatok si mama eh bahay niya naman ito? Siyempre didiretso na siya ah! At saka diba sabi ni papa bukas na daw siya makakauwi." Napairap na naman akong wala sa oras.

"Eh baka may bisita ka?"

"Wala naman akong inaasahan."

"Eh baka si---" she didn't continue what she is saying when I stand up and leave her in my bedroom. I heard footsteps and I'm sure she is following me.

"Huy! Hintayin mo naman ako, nang iiwan ka ha!" Pagkasabi siya ay huminto ako at nilingon siya nang nakataas ang kilay ko.

"Aba alangan naman mag kwekwentuhan pa tayo eh kanina pa may kumakatok,"umiling ako. "Siyempre pupuntahan ko na dahil baka dumadaing na sa sakit iyong kumakatok sa kakakatok," I started walking again towards the door. I know she is following me. I opened the door but I've seen no one.

Babalik na sana ako pero wala na si Nikki sa likod ko. Na saan nagpunta Yun? Sure akong sinundan niya ako kanina.

Kaya naman napatingin ako sa pintuan at nakita ko siyang umuupong naka yuko.
Kakalbitin ko sana siya nang bigla siyang nagsalita.

"Cia look at this," tumayo siya at ipinakita iyong box na hawak niya.

"Saan galing yan?" tanong at nagsimula na kaming bumalik sa kwarto ko.

"Siyempre sa labas. It's yours daw oh," she handed me the box and seated at my bed.

"Kanino galing to?" I asked and shook the box to know what inside but I heard nothing.

"Aba ewan ko! Basahin mo kasi!"

Binasa ko at ang nakasulat:

Hi Ciana! Open this, don't worry wala yang bomba if that's what you think.

Baliw ba siya? Ha-ha. Funny! Eh hindi ko nga inisip ang mga negative thoughts eh. Ngayon pinag isipan niya ako.

"Open mo na kasi!" Nikki said excitedly. Yinugyog pa niya ako, anong meron dito?

"Hindi naman ako nagpadeliver or what. Hindi ko naman birthday ah, anong occasion?'' takang tanong ko.

"Ano ba! Pinapatagal mo naman. Hindi na importante iyon."

Nagkibit balikat ako.

Unti unti kong binuksan yong box at---

"Ciana! Pa suspense ka pa, ano yan, SURPRISE?" idiniin niya iyong surprise.

"Sige na nga,"

Binuksan ko iyong box at nakita ko yung---

"Oh My God! Omaygad omaygad omaygad omaygad omaygad! I'm damn speechless! I don't know to say!" Ang lakas! Nakakabingi. Nakita niya kasi yung panyo na limited edition katulad namin. Or sa akin yan?

She is always interrupting my thoughts.

"You're speechless pero naka ilang 'OH MY GOD! Wag ka nga!" Bulyaw ko pabalik.

"Papaano? Eh limited edition Yan? Don't tell me bumili pa siya sa Paris!"

"My God Nikki! Akin yan eh! Yan yung nawala kong panyo.''

Kinuha namin yung panyo at may naka stitch na 'C'.

"Sayo nga."

"Told yah! Pero kanino galing to? I mean papaano niya nalaman na sa akin to? Like that...."

Beep! Beep!

"Your phone beep again, I'm sure it's a text message cause you already turn off your data a while ago," Ano bang nakain nito at nag English na naman?

I checked my phone and there, tama nga message from unknown number. I clicked it and read.

Unknown number: Hi Ciana, did you already received the gift I gave to you?

Sino to? Who might be it?

Ako: Yeah, who's this?

Unknown number: You will know sooner or later.

Ako: How do you know that I own this handkerchief?

Unknown number: You'll know soon.....

Favorite line lang?

I off my phone with full of questions.

_______________________

Thanks for reading! Wait for the next update.