P.o.v Ronald (het vorige deel maar dan de pov van Ronald)
'Hey Saar' zeg ik tegen mijn telefoon. Ze belde me uit het niets.
'Hey, ben je thuis?'
'Bijna, nog 5 minuutjes ofzo' zeg ik.
'Dus ben je ongeveer bij het zwembad.'
'Euhh, ja.'
'Oke mooi, kun je daar even buiten gaan zitten?'
'Oke, waarom?'
'Doe nou maar!'
'Oke ik sta bij het zwembad en nu?'
'Ik kom!'
Ik zie Sarah door het gebouw naar me toe lopen. 'Hey' zeg ik en wil haar een kus geven, maar ze ontwijkt me. Ik kijk haar verbaast aan. 'Wat is er?' 'I-ik maak het uit' zegt ze. Ik blijf even stil. 'Ik denk dat het beter is zo.' 'Waarom' vraag ik. 'Ik weet gewoon dat er iemand zou zijn, die je nodig heeft. En ik ben dat niet.' Ze loopt naar me toe en geeft een kus op mijn wang. 'Sorry' zegt ze nog en loopt dan richting de deur. 'Forget about me' zegt ze nog zacht, maar hard genoeg zodat ik het kan horen. Dan loopt ze weg, en laat ze me compleet verbaast achter.
Ik stap weer op mijn fiets en ga naar huis. Ik gooi mijn fiets in de tuin en loop naar beneden. Ik word gebeld door Sarah, alweer. Ik neem op. 'Hoi' zeg ik.
'Hey ben je boos.' Ik reageer er niet op, maar dat kan ook niet want ze begint weer met praten.
'Kun je trouwens even wat tegen de rest zeggen dat ik wat later kom.'
'Ja, nee is goed' zeg ik omdat ik miet weet wat ik andere moet zeggen.
'Maak je geen zorgen om mij en ga me niet missen oke' vraagt ze.
'Nee Oke, tot straks' zeg ik met een zucht.
'Tot straks.'
Ik hang op en gooi mijn tas op de grond. Ik loop door naar de woonkamer en ga op de bank zitten bij Pascall. 'Wie was dat' vraagt Pascall. 'Sarah' zeg ik. 'Ze gaat weer eens met een vriend aan een project' verzin ik. Hij knikt langzaam. Ik kijk een beetje naar mijn schoenen want ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. 'Ronald' vraagt Pascall. Ik kijk op. Hij kijkt me even aan en zoent me dan. 'PASC' wil ik schreeuwen maar verder kom ik niet. 'Het spijt me' zegt hij en rent weg. Ik roep zijn naam nog maar hij reageert niet.
Ik achtervolg hem nu al een tijdje en hij heeft zelf ook geen idee waar hij heen loopt volgens mij. Hij slaat ergens af waar ik hem kwijt raak. Kut. Ik ren verder en roep zijn naam. Ik zie net een deur dicht gaan maar ik weet niet of hij daar is. Ik loop verder en kijk nog een paar straten door maar ik zie hem echt nergens. Ik loop terug naar de straat waar die deur dicht ging en loop naar dat huis. Ik bel aan en Pascall doet de deur open. Oplucht zucht ik een keer en trek hem naar me toe. Daarna zoen ik hem. 'Waarom' vraagt hij. 'Omdat ik van je houd' mompel ik en zoen hem nog een keer. 'En Sarah dan?' 'Sst' zeg ik.
Hij duwt me weg. 'Ik kan dit niet Ronald' zucht hij. 'Jij hoort bij Sarah te zijn.' Ik zucht. 'En wat nou als Sarah het heeft uitgemaakt' zeg ik met moeite. 'Heeft ze dat?' Ik knik. 'Oh, sorry.' 'Het is al goed.' 'Kom binnen' zegt Pascall weer vrolijk en trekt me naar binnen. Daar zit een vrouw. 'Mam, dit is Ronald, Ronald dit is mijn moeder' zegt Pascall. 'Hoi' zeg ik. 'Hoi Ronald' zegt ze vriendelijk. Wacht wat? Moeder?!
Neem dit korte kut deel
Ik moet nu leren voor Duits en biologie
Ja lekker op tijd
Doei
