Made For You (Girlxgirl)

~I'm finally happy~

Με τη Στελλα τα πραγματα ηταν ολο και καλυτερα. Οταν εμεις στο λυκειο γραφαμε το πρωτο μαθημα στις εξετασεις που αν θυμαμαι καλα ηταν μουσικο μαθημα η ταξη της Στελλας θα πηγενε μονοημερη. Συνηθως η Στελλα αργει το πρωι. Ημουν πολυ λυπημενη γιατι ηταν Παρασκευη και δεν θα την εβρεπα καθολου σχεδων μια βδομαδα καθως εγω θα ξανα πηγενα για να γραψω την επομενη Παρασκευη. Ετσι καθησα στο θρανιο και αρχησα να κανω επαναλληψη για το διαγωνισμα. Καποια στιγμη οι συμμαθητες μου βαρεθηκαν μα περιμενουν στη ταξη και βγηκαν ολοι στο προαυλιο. Εγω εμεινα μεσα να κανω επαναλληψη. Ξαφνηκα ανοιγει η πορτα και μπενει μεσα. Ηταν οντως η Στελλα. Ειχε ερθει νωριτερα για να με δει. Τι γλυκουλι μου. Χαρηκα τοσο πολυ που την ειδα. Με πηρε αγκαλια και μετα ημασταν σε αποσταση αναπνοης. Ηθελα να κανω κινηση αλλα προσπαθουσα να πισω τον εαυτο μου οτι δεν ειναι σωστο. "Ειναι στρεϊτ" ελεγα στον εαυτο μου. Και εκει με αποτελειωσε. Μου χαρισε ενα χαμογελο που μου εδιωξε καθε αμφιβολια οτι ειμαι ασχημα ερωτευμενη μαζι της. Βγηκαμε μαζι στο προαυλιο. Ημουν τοσο χαρουμενη που ειχε ερθει να με βρει.... Οταν μας ειδε η Λιζα μου φωναξε " Ειδες που κλεγοσουν οτι δεν θα τη δεις;" και μου εκλεισε το ματι. Και χωρις να το καταλαβω ηρθε και με πηρε αγκαλια η Σοφ. Ειναι και αυτη απο τη δευτερα γυμνασιου. Με την Σοφ ειμαστε κατι παραπανω απο αδερφες. Σαν δυο κομματια παζλ που συμπληρωνουν το ενα το αλλο. Ειναι οτι καλυτερο μου εδωσε η ζωη απι φιλες. Την αγκαλιασα και γω και μετα εφυγε. Συνεχισα να περπαταω στο προαυλιο με τη Στελλα μεχρι που ηρθε η ωρα να φυγει.
Χριστινα: Τωρα θα φεις και θα με αφησεις μονη μου. Θα πας εκδρομη και εγω θα γραφω. Ειπα με παραπονεμενο υφος
Στελλα: Παντα διπλα σου ειμαι ρε χαζο. Θα σε σκεφτομαι και θα σου δινω δυναμη. Αφου εχουμαι connection...
Ετσι με μια αγκαλια χαιρετηθηκαμε, εφυγε και εγω πηγα στην ταξη μου.  Θεε μου. Επιτελους ειμαι ευτυχισμενη. Ευχαριστω. ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΩΩΩΩΩΩ. Σκευτομου Γυρησα σπιτι και ετρεξα κατ' ευθειαν στο δωματιο μου για να της στειλω μημυμα. Μου ειχε ηδη στειλει πρωτη. Μιλησαμε μεχρι να φυγω εγω για φροντιστηριο και αυτη για προπονηση. Εκανε στοιβο. Στο φροντιστηριο δεν μπορουσα να συγκεντωθω. Οι φιλες μου με ρωταγαν που τρεχει το μυαλο μου αλλα τους ελεγα οτι ειμαι κουρασμενη ή καποια αλλη δικιολογια. Η αλληθεια ειναι οτι δρν σκευτομουν τη ιδια τη Στελλα παντα. Σκευτομουν αυτη την ελξη που υπαρχει μεταξυ μας οχι μονο απο κοντα, αλλα ακομα και οταν μιλαγαμε τσατ. Ηταν πολυ περιεργο. Αρα νιωθει και αυτη ετσι; Μακαρι. Ξαφνηκα μου ηρθε οτι με ειχε ρωτησει κατι μια μερα που μου φανηξε πολυ περιεργο. "Αν ησουν αγορι θα τα εφτιαχνες με μικροτερη;" Αυτη η ερωτηση γυρναγε στο μυαλο μου συναιχεια. Εκει ο συλλογισμος μου σταματησε. Ο καθηγητης της φυσικης με ρωταγε αρκετη ωρα να του πω ενα θεωριμα και να του αποδειξω μερικους τυπους.
Χριστινα: Συγνωμη κυριε Γιαννη. Δεν προσεχα. Επαναλαμβανεται την ερωτηση σας παρακαλω;
Κυριος Γιαννης: Ναι. Αλλα προσεχε σε παρακαλω. Σε ενα ηλεκτρικο πεδιο να μου βρεις τι αποσταση θα διανισει το σωματιδιο με θετικο φορτειο απο το σημειο Α στο απειρο...
Χριστινα: Μαλιστα.
Ειπα και απαντησα σχετικα ευκολα την ερωτηση. Μολις τελειωσα το μαθημα γυρησα και μιλαγα με την Στελλα και την Σοφ στο τσατ. Η επομενη μερα ηταν Σαββατο και οπως καθε Σαββατοκυριακο πηγαινω στο σπιτι του οατερα μου. Με το που μπηκα στο σπιτι ετρεξα να παρω αγκαλια την αδερφη μου.
Χριστινα: Αγαπη μου! Πως μεγαλωσες ετσι; Ποτε εγινες 4 μηνων και δεν το καταλαβα; Ομορφια μου εσυ.
Της ειπα τρυφερα και την αφησα στο καροτσι της. Μετα πηγα και χαιρετησα την μητερα της και πηγα τα πραγαματα μου στο δωματιο μου. Ειχε στειλει και η Στελλα καλημερα και αφου μιλησαμε λιγο ειδα ποσο διαβασμα ειχα. Ειχα πολλα αγγλικα γιατι θα εδινα proficiency και επρεοε να κανω επαναλληψη γιατι πλησιαζαν οι εξετασεις. Τα παρατησα λοιπων ολα και πηγα κατω να απασχολισω τη μικρη. Απο τοτε που μπηκε η Στελλα στη ζωη μου, ολα γεμισαν φως και μου φαινονταν υπεροχα. Αχ Θεε μου. Την αγαπω τοσο πολυ. Το ξερω οτι ειχα οει το ιδιο και για την Ειρηνη και για αλλες κοπελες που ηρθαν στη ζωη μου αλλα η Στελλα ηταν η μονη που νοιαζεται και μαγαπαει πραγματικα και οχι γιατι μου το λεει αλλα μου το δειχνει με τις πραξεις τις. Ετσι αποφασισα να παρω τη κιθαρα μου και να της γραψω ενα τραγουδι. Δεν ειχα καθολου εμπνευση. Καποια στιγμη αρχισα να παιζω μια μελωδια και στην συναιχεια την ανεπτυξα περισσοτερο. Τελος το δυσκολο σημειο. Να βαλω λογια. Αυτο μου πηρε μερες. Ετσι καποια στιγμη δυο μερες μετα πηρα τηλεφωνο την Penny μηπως μου εδινε καποια ιδεα. Αυτο ηταν. Με την βοηθεια της βγηκε τελειο. Τωρα δεν ηξερα αν πρεπει να της το τραγουδησω ή οχι. Εστειλα μηνυμα στην Λιζα

Χριστινα: Ρεεεεε. Ετοιμο το τραγουδι. Να της το τραγουδησω ή θα με καταλαβει και θα την χασω για παντα;
Λιζα: Μην τολμησεις! Μονο που φανταζομαι τι εχεις γραψει εκει μεσα φρικαρω.
Χριστινα:Γιατι μωρε. Ειναι αυτα που νιωθω οσο πιο διακριτικα μπορουσα να τα διατυπωσω..Αν και...υπαρχει ενα μικρο θεμα
Λιζα:ΩΧ! ΛΕΓΕ!
Χριστινα: Της ειπα οτι της εγραψα τραγουδι και θελει να το ακουσει. Μην με σκοτωσει πλιιιιζ.
Λιζα: ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΗ;;;; ΣΤΕΙΛΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟΙΧΟΥΣ ΤΩΡΑ.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ: Καλα, καλα τωρα..
Χριστινα:
In a crowded, empty room
I was stunding and feelin' like a fool
I was stundin' on my own
I was cryin' for my love

And then you came and you lighten up the room
And then you came and you lighten up my life
I'm there for you, you're there for me

You smiled at me
And my world was fully changed
Can't stop staring at you
With that silly smile on my face
I'm in love with all your flaws
All your perfect imperfections
I just wanna say
That I'll love you till the end

And then you came and you lighten up the room
And then you came and you lighten up my life
Never gonna say goodbye
Give me your hand
Don't let me down, I'll stand by you
Together,forever

We talked a little bit
You're crashing my heart beat
I got lost in your eyes
I want no more goodbyes
I wanna hold you in my arms
Wish I could offer you the stars

Cause when you came you just lighten up the room
Cause when you came you just lighten up my life
I care about you, you care about me
Don't say goodbey, give me your hand
Don't let me down, I'll stand by you
Together, forever

Λιζα: Αν της το στειλεις θα σε καταλαβει...
Χριστινα: Το εχω στειλει. Αυτο σου ειπα. Ξετρελαθηκε...
Λιζα: Παλι καλα που δεν σε καταλαβε..