"Şaka yapıyorsun unnie,Kai oppa seni bırakmaz." bunu söyleyince Krystal unnie daha fazla ağlamaya başladı."Unnie bu işin içinde başka bir iş var sırf Jiyeon unnie neymiş senin Jungkook ile mesajlaşmalarını görüp Kai oppaya söylemişmiş öyle kolaycana Kai oppa seni bırakmaz." "Bilmiyorum Ji-Eun." dedi. Jessica unnie çömeldiği yerden kalkıp aşağıya indi.Bende duvara yaslanmış olan Krystal unnienin yanına oturdum."Hadi kalk unnie,uyu ve dinlen."dedim ve kolundan tutarak kaldırdım.Yatağa yatırdım ve yorganını üstüne çektim.Tam odadan çıkıyodum ki "Chanyeol böyle birşey yaparmıydı?" dedi.Kapıya bir iki adım daha yaklaştım ve "Chanyeol böyle bir olaya inanmaz bile." dedim ve çıktım.
"Jessica unnie ben yatıyorum."
"Dur Ji-Eun."
"Efendim unnie."
"Bugün telaştan seni ittim, kırılmadın değil mi?"
"H-hayır unnie sorun değil seni anlıyorum." dedim ve odama doğru yöneldim.Yatağa yattığımda düşüncelerimin içinde boğuluyordum.Gerçektende Chanyeol böyle birşey yaparmıydı? Ne diyorum ben Chanyeol yapmaz, yani değil mi? Yapmaz yapmaz imkansız yarın ilk işim Kai oppa ile konuşmak.Ama nasıl yapacaktım onla neredeyse hiç konuşmamıştım helede böyle özel durumlarda.
-------------------------------------------------------------ERTESİ SABAH------------------------------------------------
Sabah kalktığımda saat 9'du.Yatağımdan doğruldum ve duşa girdim.Duştan çıktıktan sonra dolabımın yanına gittim ve kıyafet seçmeye başladım.(MULTİMEDİA KIYAFETİ GİYDİ.) Kıyafetimi giydikten sonra hafif makyaj yaptım ve aşağıya indim.
"Jessica unnie ben çıkıyorum." dedim, cevabı beklemeden hemen çıktım.Telefonumu çıkardım ve Chanyeolu aradım. İkinci çalışta açtı.
"Alo."
"Chanyeol ne yapıyorsun?"
"İyiyim aşkım çocuklarlayız.
"Peki yanınıza gelsem sorun olurmu?"
"Olmaz ama neden ki hayatım?"
"Kai ile konuşmam lazım unniem ile alakalı."
"Tamam hayatım gel."
"Teşekkürler Chanyeol."
Chanyeol ile konuştuktan sonra Exo'nun yurduna doğru yürümeye başladım.Yaklaşık 15 dakika yürüdükten sonra taksiye bindim ve Exo'nun yurduna geldim.İçeri doğru yürüdüm Chanyeol dışarıda beni bekliyordu.Güvenlik görevlilerindende izin aldım.Chanyeol kolunu omzuma attı ve yukarı çıktık.
"Fazla güzel olmuşsun."
"Teşekkür ederim Chanyeol."
Yukarı çıktığımızda Exo üyelerinin bazıları masada oturuyordu.Eğildim ve selam verdim.Chanyeol beni Kai oppanın odasına doğru götürdü kapısına geldiğimizde Chanyeol gitti.Heyecanlıydım, kelmeleri kafamda toplamaya çalışıyordum.Sağ tarafıma baktığımda Chanyeol içeri girmemi bekliyormuş gibi oturduğu sandalyeden bakıyordu.Yavaşça kapıyı tıklattım ve girdim.Kai oppa masada oturmuş birşeyler yazıyordu.Yürüyemiyordum sanki ayaklarım birbirine kilitlenmişti Kai oppa kafasını kaldırdı ve geçmeyecekmisin diye sandalyeyi göstedi.Yavaşça oturdum çok hızlı nefes alıyordum kesinlikle dışarıdanda duyuluyordu.Onunla en son çocukken düzgün bir şekilde konuşmuştum. Bana döndü ve "Ne oldu?"diye sordu. "Unniem için geldim." "Onu affetmiyeceğim." "Tabikide affetmeyeceksin, o seni affedecek." "Ne saçmalıyorsun!" "O bunları haketmiyor. Senin affetmene gerek yok asıl o seni affetmeli."Gözlerinden ne kadar sinirlendiği belli oluyordu. Konuşmayınca devam ettim. "Sen ona kötü davranıyorsun Kai oppa Jiyeon unnie'nin yarattığı saçma bir olay için sevdiğin bir insanı bırakamazsın daha gerçek olduğu bilene ortada değil." Birden yerinden kalktı.Onun kalkmasıyla bende yerimden kalktım boyu Chanyeoldan kısaydı ama yinede benden uzundu.Üstüme gelmeye başlamıştı ne kadar yüzüne bakmaya çalışsamda bakamıyordum.(Neden boyları uzunsa) (!).Yaklaştıkça geri geri gidiyordum "Bana karşı gelemezsin, bana kimse karşı gelemez.Benim yaptıklarım doğrudur!" dediğinde sırtımı duvara çarpmıştım kolunu duvara koydu ve bir süre boyunca beni inceledi. Dahada yaklaştı kendimi kötü hissediyordum. Elini kaldırdı.Titriyordum, gözyaşlarımı serbest bıraktım. Birden sırıtması ve sırıtmasının kaybolması bir oldu,"Defol buradan." diye bağırdığında ise yerde çökmüş gözyaşlarım içinde boğuluyordum...
Merhaba bir bölümün daha sonuna geldik vote atarsanız sevinirim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah🎶 Orkide 💭💭💭
Fiksi PenggemarGözlerime baktı. Ellerimi tuttu. Gülümsedi. Gözlerinde kayboldum. Kulağıma eğildi. "Herşeyi herkesi geride bırakıp benim olurmusun?" dedin. Gözlerimdeki yaşlar yere döküldü hayatımın karar aşamasındaydım ya burada onunla kalacak umursamazca yaşayaca...