HAYATIN PEŞİNDEN

1.BÖLÜM

"Yeni bir gün, yeni bir sayfa, yeni bir hayat" demişti psikolog ama onu dinleyeceğimi sanmıyordum. Yaşadıklarım hiç kolay değildi ama herkese o kadar normal ve sıradan geliyordu ki buda beni sinir ediyordu.
Bu acı bende o kadar çok derin yara açmıştı ki o derinliği bir türlü aşamıyordum. Yarın tekrar devletin verdiği psikolojik derse gidecektim ama her zaman ki gibi hiçbir zaman bu acı geçmeyecekti ,hep içimde kalacaktı bu derinlik, onu aşamayacaktım. biz apartmanda oturuyorduk. ilk katta kocaman evimiz vardı .balkondan dışarı kapımız vardı. ve bu kapının açıldığı yer bir araba sığacak şeklinde bir dikdörtgenden oluşuyordu. ve bu dikdörtgenden de dışarı doğru bir kapı açılıyordu. o kapıda hemen evimizin dibinde olan bir parka açılıyordu. arabamızın olduğu yerden etrafı çok rahat görebiliyorduk. babam arabayı temizliyordu ve bende babama ışık tutuyordum. park çok kalabalıktı her yerde park olmasına rağmen herkes buraya gelmiş gibiydi bir ablam vardı ve onunla her ne kadar çok kavga etsek de birbirimizi çok sever hep birlikte yabancı filmler izlerdik o on ikinci sınıfa geçmişti bende dördüncü sınıfa yaz tatiliydi ve bu durum her çocuğu mutlu etse de  yaz tatilini gezerek yiyerek geçirmedikten sonra pek mutlu etmiyordu ve bizde o mutlu olmayan çocuklardandık annem ve babam çalıştığı için pek vakit ayıramıyorlardı bize, bizde kendimiz çıkıp istesek de göndermiyorlardı, haklılardı da insanlar çok tehlikelilerdi . parktan o kadar çok ses geliyordu ki babama işime konsantre olamıyordum . işim babam nereye doğru hareket ederse o tarafa doğru ışık tutmaktı. gözlerim kedi yuvasına takıldıkça doluyordu o boncunun yuvasıydı benim kedimin kendisi yeni düşük yapmıştı ve çok hastayı daha bir yaşında hamile kalmıştı dünden beri yoktu annem ölmüştür bir yerde demişti ve bende kendimi teselli etmek için- bu pis dünyadan kurtuldu cennete gitti - diyordum. kulağıma gelen o acı ses o kadar vahşiydiki dayanamadım ve gözümden bir damla yaş düştü hemen babam görmeden  omzuma sildim bu bir yavru kedi esiydi parktaki otlardan geliyordu orada ki kimse aldırış etmedi babamda bana baktı ve duymamış gibi yaparak arabayı silmeye devam etti. bu kedi sesi benim konsantremi tamamen bozmuştu artık babamı takip etmekte zorlanıyordum. babam yanıma geldi arabayı silmişti- hadi kızım içeri gidelim - dedi. kafamı salladım babam  elimden feneri aldı arabasını da kilitleyip içeri girdi.bende o kadar çok sıkışmıştım ki altıma kaçırabilirdim. içeri girecekken bir kamyonet dikkatimi çekti içinde iki kişi vardı ikisi de şişko çirkin di kafayı buluyorlardı resmen parkta spor yapan kadınlar bakıp gülüp ellerinde ki efesden yudumluyorlardı doğruyu söylemek gerekirse korkmuştum hemen içeri girdim ve kapıyı kilitledim balkon da kimse yoktu mutfağa gittiğimde annem çay içiyor babamda pilav yiyordu. ablamda televizyonu açmış film izliyordu neden bilmiyorum ama hepsine sarılasım geldi babamın gidip yanağından öptüm babamda yağlı dudağıyla yanağımı öptü sonra annem ve sonrada ablamı öptüm babam -ne güzel aileyi biz - dediğinde hepimiz güldük. ben koşarak tuvalette gittim ev büyük olduğu için tuvalette evin bir ucundaydı tuvaletin kapısını açmaya kalmadan büyük bir sarsıntı ile kendimi yerde buldum..

gözlerimi ok zor açmaya çalıştım ama etraf bembeyazdı ambulans, itfaiye, polis, çığlık sesleri her yerde duyuluyor gibiydi ayağa kalkmaya çalıştım çok zor doğrulsam da kendimi yerde buldum tık çok zor nefes alıp veriyordum ve hiçbir şey göremiyor duyamıyordum...