A Fangirl's Life

Κατά Τύχη...

Δέσποινας POV

Τέλος σχολικής χρονιάς...

Α(νδριάνα): Αχχ επιτέλους τελείωσε.

Δ(έσποινα) : Δεν λες τίποτα.

Ξαφνικά ήρθε κάτι στο μυαλό και των δύο και αρχίσαμε να τσιρίζουμε.

Φύγαμε από τον χώρο του σχολείου ενώ τρέχαμε και φωνάζαμε συλλαβίζοντας την ίδια λέξη. Σε μία φάση πέσαμε πάνω σε μία βιτρίνα ενός εγκαταλειμμένου μαγαζιού και έσπασε. Μείναμε με σοκ και αρχίσαμε να τρέχουμε πιο γρήγορα και από γατόπαρδο.

Στο σπίτι μου~

Η ανάσα της πήγε να κοπεί.

Δ : Κάνω τον σταυρό μου μα την παναγία έτσι και μας πιάσουνε θα αυτοκτονήσω.

Α : Γιατί;

Δ : Τι"γιατί" ρε ξέρεις πόσο περίμενα για την στιγμή που θα πήγαινα στην Κορέα μαζί σου;

Α : Same~

Αγκαλιαζόμασταν για κανά μισάωρο.

Ανοίξαμε την τηλεόραση για να δούμε τίποτα και είδαμε κάτι αστείο αλλά και ανησυχητικό την ίδια στιγμή.

Δημοσιογράφος : Ένας ληστής πήγε να "κλέψει" ένα εγκαταλειμμένο μαγαζί αλλά οι αστυνομικοί δεν ξέρουν ακόμα τον λόγο. Ο Μιχάλης Στεργείου μας είπε ότι δεν τον πρόλαβε αλλά μόνο τον είδε.

Μόλις είδαμε το όνομα "Μιχάλης Στεργείου" κοιτάξαμε η μία την άλλη με γουρλωμένα μάτια και σκάσαμε στα γέλια.

Α : Πάρτον τηλέφωνο.

Δ : Χαχαχαχα ναι ναι τώρα χτυπάει.

Στο τηλέφωνο :

Δ : Αχχ ρε θείε μας σώζεις.

Θ(είος) : Καλά καλά άντε να περάσετε καλά και χαιρετίσματα στην θεία σου.

Δ : Ναι θειούλη μου ναι τα λέμε~

TIME SKIP ΝΥΧΤΑ~

Δ : Καληνύχτα μπάμια~

Α : Καληνύχτα βόδι~