7

8.1K 429 160
                                    

"Demek bir sanatçısın."

Kafamı salladım. "Öyle olmaya çalışıyorum diyelim."

David gülümsedi. Joy bana bakışlarını çevirdi. "Ailende mi sanatçıydı? Genelde bu yüzden sanatçı olmaya yatkın olurlar."

Kaşlarımı çattım. "Hayır."

Mali yemeği yeken yüzünğ buruşturdu fakat fazla bakmamaya karar verdim. Herhalde onu izleyen insanların olması iğrenç bir his olmalıydı. David bana baktı. "Peki ailen ne iş yapıyor?"

Derin nefes alıp, yüzümü patates püresine ve itmekte olduğum hindiye çevirdim. "Ailem bir iş ile uğraşmıyor. Yani ikisi de bir şekilde bir şeyler yaparak para kazanıyorlar ve içiyorlar. Günün tamamanı sarhoş geçiriyorlar. İlk ilhamım onlardan oldu."

David ve Joy şaşkınlıkla bana bakarken, Calum kafasını bana doğru çevirdi. Çatalı bırakıp saçlarımı kulağımın arkasına attım. Joy kekeledi.

"Ciddi misin bu konuda?"

Gülümseyemeye çalıştım. "Evet. Fakat bu konuda gerilmenize gerek yok. Onlara karşı neredeyse hiçbir his beslemiyorum."

Calum bana doğru döndü. "Bunu bilmiyordum."

Omuz silktim. "Herkese söylemeyi tercih etmediğim bir şey. Çünkü insanlar şöyle bakıyor 'Zavallı şey, zor hayat.' gözlerinden okuyabiliyorum."

Mali gülerek bana baktı. "Ah bilirim o bakışı."

Mali ile göz göze geldik. Mali yutkunarak konuştu. "En iğrenç an, salak saçma iyimser tavırlarına girdikleri zaman."

Gülmeye başladım. "Kesinlikle katılıyorum."

İkimizde kıkırdadığımız anda Calum fısıldadı. "Acı dolu kızlar şükran yemeği."

Hepimiz gülmeye başladığımızda Joy omuzlarını silkti. "O zaman umurumuzda değilsiniz."

Mali ellerini açtı. "Aman tanrım özgürlüğe bir adım mı attım?"

Mali'ye göz kırptım. "O kadar uzun sürmüyor."

Mali fısıldadı. "Olsun, o anı hayal etmek bile güzel."

David ellerini masaya koydu. "O zaman aile albümü zamanı."

Mali ellerini kaldırdı. "Çıplak Hoodlar!"

Tam bir şey diyecekken kendimi tuttum. Calum bana doğru döndü. "Senin için üzüleceğimi sanıyorsan yanılıyorsun."

Sandalyemde ona doğru döndüm. Yüzünü yüzüme yaklaştırdı. "Calum, bunun için kötü hissetmeyeceğim."

Calum gülümsedi. "Aurelia,"

Ayağa kalkıp tabağımı mutfağa götürmeye başladım. "Hayır hala umurumda değilsin."

Arkamdan kahkaha attı.

&

Gece odaya geldiğimizde, şaşkınca gözlerimi odasında gezdirdim. "Calum Hood demek burada var oldu."

Hot HandsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin