Black Beauty

8

Maaga kaming pinalabas ng doctor, hindi naman daw kasi ganun kalala kundisyon ko, I noticed josh looking at me. So ,I looked back at him, eye to eye contact lasted for 15 sec. "Tch, wala ka bang balak kunin toh?!" Na patinhin naman ako sa kamay hawak-hawak niya ang salamin ko, kanina pa pala niya ito inaabot.

"Ay, Sal--" kukunin ko na sana ng- "kung ganun, itatapon ko na" sakto namang may basurahan sa tabi niya at agad na niyang tipon salamin ko rito. At umalis na siya, kahit kelan talaga hindi mawawala pagiging bully niya, hindi siya karapatdapat na pasalamatan. Agad ko naman kinuha ang salamin ko sa basurahab at pinunasan ang lens gamit ang dulo ng damit ko at sinuot ito. Napansin ko naman na kasama na ni josh ang barkada niya at tinatawanan nila ako maliban kay josh na naka poker face padin. Well, It's not like I care.

Lumakad ako patungong bus stop kaso ang problema wala akong pera. So ano? Manghahighjack na ba ako nito? Nandito na ako sa bus stop at sakto namang hindi ganun karami ang tao. Umupo na lamang ako at naghintay ng himalang mangyayari.

Habang lumilipas ang oras, padilim na ng padilim na ang paligid, kunti nalang rin ang mga dumadaang sasakyan. Anong oras na? Ano ba yan?! Wala akong kadala-dalang kung ano man. May dumating nanamang bus, actually pangatlo na toh eh. Unti-unti nang nauubos ang tao rito sa bus stop hanggang sa ako nalang ang nag-iisa. Iba talaga kapag walang sasakyan, problemado eh noh? *Deep sigh

Every single hour that already passed, the noise of vehicles turned to silence. My eyelids are slowly beginning to close and my stomach keeps on demanding for food as we speak.

"Oh, what a world--" then Im out again.

***

Sa oras ng pagkadilat ko, I was expecting na magising ako sa bus stop, pero ano toh? Asan nanaman ako? May teleporting powers ba ako at everytime nalang na napapass-out ako ,lilipat sa isang lugar? Galeng hah. I was going nuts. Little did I know na may tao pala akong kasama sa kwarto.

At hindi lang kwarto hah. Higaan!! I freaked out! Screaming, I checked my clothes they did not changed, hindi naman sa may ini-expect ako pero naninigurado lang. At syempre napagising naman siya, bwisit na lalaking yan. " Huy! Loko ka ah! Sino ka ba hah?!" Nang bumangon siya at inalis ang kumot na nakatabon sa kanya. I was about to freak again. "Wait! Before you say anything, let me explain" sabay tumayo na si shon sa pagkakaupo niya. Unti-unti siyang lumalapit habang ako naman lumalayo. "Explaination?! Suck my Ass! You Sonova--"

****

I was Driving. I was about to go home. Kagagaling ko lang doon sa hospital kung saan dinala ni Josh si Clair. Since it was half my fault, that she got into an accident. Well, malay ko ba kung sira yung door diba?

Ehem!

Anyway, pagkarating ko dun, wala na sila. Maaga raw silang pinalabas ng doctor. It was 10:30 pm ,well what did I expect. So, eto na nga pauwi na. Kaso I saw a famiar person. A girl. With medium long curly black hair, covering her face. Alam ko agad kung sino siya, tumigil ako sa may bus stop at pinagmasdan siya "Ano ba naman yan, yasmin. Tumakas ka nga ng Kastilyo, wala ka namang mapuntahan" I murmured to myself, at kinarga siya papasok ng kotse

"Grabe Clair? Ilang kilo?!" Obviously, she wouldn't hear that since she's in deep sleep. So, she changed her role from Jasmine to snow white, the only problem is that fact that her skin is not white. Well, let me rephrase that " Sleeping Beauty" and I"ll be the "Beast" ........ Wait? Tama ba?

Mga ilang minuto lang ang nakalipas nakarating na kami ng mansion. Kinarga ko na siya at dinala siya sa kwarto ko.

Pagbibigyan ko muna siya sa ngayon since it was half my fault, kaya matutulog nalang muna ako sa sofa. Inilapag ko na siya sa higaan ng "Hah?" Hawak niya niya I.D ko, at hinila niya ako,causing me to lay down beside her, kung nananaginip ata siya na binubugbog niya ako. Hala, bat ako?

"And then ito na" katatapos ko lang mag-explain, hindi ko mapinta reaksyon niya. Hindi niya siguro na process ng utak niya ang pag-story telling ko. Sorrt hah, my story telling skills are not that good. May sasabihin sana siya pero hindi na niya ito tinuloy, kasi tinawag na kami ni manang para kumain ng agahan. Bumaba nalang kami, wala pading pansinan basta bumaba lang kami at agad na dumiretso sa Dining hall to Dining table. Hanggang ngayon di parin kami nag-iimikan. Nasira lang ang katahimikan ng makita ko si Josh na pumasok at umupo sa dining table . "Finally" he said with a sarcastic tone. "Anong ginagawa mo dito?" Pagtatakang tanung ko. Hindi naman sa bawal siya dito. It's just unbelievable. "Bakit? Kahit hindi ako dito kumakain nor tumutulog, this is still *gesturing his hand for qoutation marks* MY HOUSE ." Inimphasis niya talaga yun hah. I just gave him a face which says "yeah yeah, whatever" I didn't careless about him. Im more wortied about Clair.Hindi parin siya umiimik. Well, here goes.

"Psst. Clair." She looked at me

"Tara, uwi ka na."

Vote and comment pls🙏