Ultimate Barkada Series-Series#1-Heartbroken(Mike and Cherry)

Chapter 14

Chapter 14 

Mike's POV

"Ano? Bakit ang layo? San tayo pupunta?" Gago 'to ginawa pa ako driver. Kung hindi ko siya kailangan, hindi ako sasama sa kalokohan niya. 

"Magdrive ka na lang," sabi niya. 

"Tangina! Dalawang oras na akong nagmamaneho; saan tayo?" 

"Malapit na promise," sabi niya. Nanahimik na lang ako. Ang mga kasama ko ay abala sa mga ginagawa sa likod habang hindi man lang nag-iisip na tanungin ako kung ok lang ako. Nakakainis ang mga taong ito. 

"Tumigil ka sa pinakadulo," sabi niya. Napatingin ako sa kinaroroonan namin, barrio paraiso. Ngayon lang ako napunta sa lugar na ito. Bakit kami nandito? Pag gising ko kaninang umaga, hindi ko kasama si Cherry; Ni hindi ko siya nakita kaninang umaga hanggang sa umalis kami ng hapon. Naunang bumaba si John. Sinundan ko siya. Napatingin ako sa kanya nang makarating siya sa dulo ng kanyang sasakyan; may kinuha siya. Napansin ko lang na may dalang regalo. Lalo na ang laki ng regalo niya. 

"Ano ‘yan?" sabi ko sa kanya. Tumawa lang siya. 

"Wala lang! Gisingin mo muna yang mga lokong ‘yan." Tumalikod siya. Syempre iiwan niya kami. 

"Hoy! Gago ka," sabi ko sa kanya. Hinabol ko siya. Gago sinadya niya talagang iwan kami. 

"Ang tanga mo! Wala kaming kakilala dito," sabi ko sa kanya. Tinawanan lang ako ng loko. 

"Dadalhin ko lang ito ang bigat," sabi niya. 

"Anong meron diyan?" 

"Ikaw ba pagbibigay ko? Ang dami mong tanong. Sige gisingin mo ‘yang mga mokong na yan. Anong ginawa nila lahat sila puyat?" sabi niya. Naisip ko rin. Ano ang ginawa ng mga gagong ito? Mukhang puyat sila. Wala akong ginawa. Bumalik ako sa mga kaibigan namin. Isa-isa ko silang ginising; gulat na gulat ang mga mukha nila. 

"Tangina! Anong ginawa niyo? Bakit lahat  kayo puyat na puyat?" sabi ko sa kanila. 

"Nagpapa-party kasi si Emz," ani George na parang antok na antok. 

"Gago! Sumama naman kayo?" 

"Bumaba na kayo, nandito na tayo," sabi ko sa kanila. Nagtataka silang tumingin sa mga mukha nila katulad ko dahil ang gaganda. Ang ganda ng mga bulaklak. Napatingin kami sa paligid. 

"Nasaan na tayo?" Seryosong sabi ni Jhun. 

"Barrio paraiso, Aha! Sumama pa kayo! Kung matutulog lang." Napalingon kami kay John na tawang-tawa at lumapit sa amin. Gago, may dala pang hotdog na nakalagay sa stick. Gago, nagawa pa niyang kumuha. Walang hiya din 'tong gago, napahiling na lang ako.

"Tara na! Magsisimula na," aniya. Sinundan namin siya habang binubuksan niya ang gate. Nagtaka kami kung bakit ang dilim? Wala kaming makitang tao dahil sinusundan lang namin si John. 

"Huwag kang maingay," sabi ni John. Ang ingay nila Emz at Jhun. Sinundan lang namin siya hanggang sa huminto siya. Tumabi ako sa tabi niya. Bilib din ako sa isang ito kahit madilim at laging kumakain ng hotdog. Natahimik kami nang biglang may narinig kami.