My Journal

Chapter 5

Chapter 5

Secret Passage

Hawak hawak ko ngayon yung panyo ko, papuntang classroom. Umagang umaga, nakatulala lang talaga akong nag lalakad, parang zombie lang? Pero dinala ako sa locker room ng mga paa ko. Last school year pa noong huling punta ko dito. Di ko alam kung bakit ako nandito.

I opened my locker and there! I saw my journal notebook. May ghad! Papaano ito nandito???

Kinuha ko ito at binuklat.

May letter na nakasulat dito.

Cia, nakita ko ito sa upuan mo last week. Isasauli ko na sana ngunit naka uwi ka na noon, - Duke

Oh???? Hindi ko naman ito nilabas noong Friday, ah? Bakit? Paano? May ghad, ang dami kong tanong na kahit kailan at hindi ko makukuha ang sagot. Oo nga ba? Teka parang parehas sila ng penmanship ng taong nag sauli sa akin ng panyo. Posible kayang siya rin iyon?

Pinilig ko ang aking ulo para mapigilang ang  pagiisip ng kahit ano. Pumunta nalang ako ng classroom.

Ngunit pag kapasok ko, wala ng tao. Na saan sila? Sinilip ko ang iba pang silid aralan ngunit wala ring mga tao rito. Diba may pasok? Bakit kaya andaming weird na nangyayari ngayon?

Nakarinig ako ng malakas na kalabog sa aming classroom kaya tumungo ako doon kaagad.

Ang lakas ng tibok ng puso ko nang nakarating ako dito hinihingal na ako sa bilis ng takbo ko. Nakita ko si Duke na hinihingal rin at pinagpapawisan. Nakita ko ang gulat sa kanyang mata.

"Saan ka nanggaling?" Takang tanong ko.

"Ha? Ah, wala. Diyan lang. Kala ko kasi late na ako eh. Pero bakit wala ng tao dito?" Tanong niya pabalik.

"Hindi ko rin alam, may pasok ba talaga?" Pumasok kami sa classroom.

Umupo muna siya at uminom ng tubig.

"Alis na lang  ako kung wala naman palang pasok," sabi ko saka lumabas.

"Teka! Sama na rin ako, alangan namang ako lang ang mag isang maiiwan dito," sigaw niya at hinabol ako. Pag kalabas niya ay kumalabog ang pinto. Napatingin ako sa gawi niya ngunit lumingon naman ito sa pintuan.

"Why did you slammed the door??!!" I asked him with a death glare.

"I didn't, the door closed by itself." nagkibit balikat na lamang ito.

"Did I have guts to believe you? Nothing! You liar!"

"Psh, okay fine. It's up to you if you don't believe, I'm just telling the truth," he said while shrugging his shoulder, again.

"Whatever." Nagsimula na akong mag lakad.

Pagdating ko (or namin kung sumunod siya) sa may gate, naka close at na ka lock na ito.

"My ghad! It's already frustrating! That's why I hate Mondays! It only give me headache." I yelled at the top of my lungs.

"Psh, you're so noisy. You can't do anything about it if you only talk. You should at least think and make a move." Nakakabadtrip naman ito oh! Nagmomoment ang Tao eh, di ba niya nakikita?

"Edi gumawa ka rin ng paraan para makalabas na tayo dito dahil pagod na ako!'' pasigaw kong sabi.

"Come follow me," sabi niya at tumalikod siya.

"Saan ka pupunta?" Takang tanong ko.

Di niya ako sinagot, patuloy parin siyang nag lalakad papuntang likod ng aming classroom, nasa ground floor lang kasi kami.