Yaşadıklarımızın üstünden 2 ay geçmişti annem ve babam her ne kadar bu olayı atlatmış olsalarda ben hala etkisindeydim. Okulların açılmasına 1 hafta kalmıştı. O olay sonrasında herşeyden soğudum. Ertesi gün bahçede hamakta sallanıp kulaklıkla müzik dinliyordum. Babam da bana seslenmiş duymamıştım sonra sinirli bir şekilde üzerime doğru geldiğini gördüm. Yine korkmuştum ve kulaklığı çıkar anlamında el hareketi yaptı korkudan sesim titreyerek Efendim baba? Dedim. Bana çok kızgın bir şekilde bakarak tokat attı. Neye uğradığımı şaşırdım. İstemsizce ağlamaya başladım. Sonra annemin geldiğini görüp koşarak sarıldım ve bana ne olduğunu sordu ona tam anlatmaya yeltenirken babam Küçük haylaz ev işlerini yapması gerekirken oturmuş keyif yapıyor. Dediğinde YALANCI diyerek bağırdım. Koşarak sahile doğru gittim. Her 3 adımımda bir göz yaşı bırakıyordum yere. Sonra en yakın banka gidip oturdum. Hala deli gibi ağlıyordum. O duyduğum ses bana Üzülme demişti. Yine ağladığım için takmadım. Eve gitmeye karar verdim. Ağlaya ağlaya da gidiyordum. Anlamadığım şey babam neden böyle davranıyor olmasıydı. 2 ayda çok fazla değişmiş ve onun yerine kötü biri gelmişti. Evin kapısını çaldığımda annem açmıştı. Nereye gittiğimi sordu Sahile gittim dedim. Bidaha benden izinsiz bir yere gitmiyorsun bakışı attı ve mutfağa gitti. Ev çok dağınıktı annem ilk defa evin böyle dağınık durmasına izin vermişti. Sonra kapı çaldı açmak için kapıya yaklaştım ve...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Baba?
Teen FictionBi babam yok. Bi ailem yok. Bi geleceğim yok. Bi yaşamımda yok. Özgürlüğümde yok. Bakıyorum da ben yok oluyorum...Yavaş yavaş acı çeke çeke ölüyorum...