NE KADAR NAZİKSİNİZ PEYGAMBERİM
O senesini Peygamberimizin yanında geçiren Hz. Enes, Peygamberimizin ne kadar nazik bir insan olduğunu anlatıyor:
“Peygamberimiz, kendisine soru soranı can kulağıyla dinlerdi. Biriyle tokalaşırken karşısındaki elini çekmeden elini çekmezdi.
Biriyle yüz yüze gelince, karşısındaki yüzünü dönüp ayrılmadıkça Peygamberimiz o kimseden yüzünü çevirmezdi. Karşılaştığı kimseye önce kendisi selâm verirdi. Tokalaşmak için de önce kendisi elini uzatırdı.
Kendisini ziyarete gelenlere ikramda bulunurdu. Oturmaları için hırkasını yere sererdi. Bazen de altındaki minderi misafire verir, kendisiyse yere otururdu.”
HURMA SEVEN ÇOCUK
Sahabeden Rafi, çocukluğunda başından geçen bir hatırasını şöyle anlatır:
“Çocukken yaramazlık yapar, hurma ağaçlarını taşlardım. Bir gün bahçe sahibi beni yakaladı ve ceza vermesi için Hazreti Peygambere götürdü. Peygamberimiz bana:
– Çocuğum, hurma ağaçlarını niçin taşladın, diye sordu.
Ben de:
– Acıkmıştım onun için taşladım, dedim.
Bunun üzerine Peygamberimiz:
– Bir daha hurma ağaçlarına taş atma. Ağaçların dibine düşenlerden ye! Allah seni doyurur, dedi ve başımı okşadı. Ardından da gülümseyerek:
– Allah’ım! Bu çocuğun karnını doyur, diye dua etti.
HÜSEYİN BEBEK
Peygamberimizin torunu Hüseyin henüz bebekti. Bir seferinde, Peygamberimiz onu kucağına aldı, sevmeye başladı. Bu sırada Hüseyin, Peygamberimizin kucağını ıslattı. Almak için uzandıklarında, Peygamberimiz vermedi. Gülümseyerek:
- Bırakın çocuğu, işini bitirsin, buyurdu. Daha sonra bir miktar su istedi ve kıyafetinin kirlenen yerini güzelce yıkadı.
