o gün yine bir keşan yoluydu ıssız karanlık bir gecede binmiştim o otobüse yine herzmanki gibi en arkaya oturup ayağımı koltuğa uzatıp kulaklıklarımı kulaıma takmıştım zaten hep yalnız gidiyodum ben bu yllarda kardeşim gizemi canımı görmek için :) neyse harcamamakta ısrar ettiğim internet paketimi açtım ,sadece yaşadığım o korkunç kazadan sonra çok kötü etkilenmiştim yanıma biri oturdu ve aynen şöyle dedi : - senin hiçkimsen yokmu ? yalnız mısın hep dedi ? bense aldırış etmeyerk devam ettim bir kaç kere ısrarla soruncadA evet yanlzıım ben hep yanlızdım dedim . Ve aldırış etmeden devam etrim , sanki benimle konuşmak ister gibiydi benim yaşlarımdaydı , esmer ,uzun boylu,ve gözleri maviydi :), ama ben ise sadece hiçbişey gözükmeyen kör karanlığa bakıyordum , ağlmak geliyordu içimden sadece ağlamak ama yapmıyordum nasıl olsa haep yalnız büyüdüm ben ,gizemim vardı sadece ve ilgilenilmeyen biriydim ben çok canımı yakmıştı bu kranlık geçmiş ve birden bir ses duydum - gerçekten böylemi anatsana . Dedi i, bende o an çok sesli konuştuğumu farkettim .boşver anılardan sıkıldım dedim .lütfen diyerek yalvaran gözlerle bana bakıyordu , bende çok yalvarmıştım bir aralar nolur beni sevin koruyun diye ,ama kırılmıştım defalarca o yüzden onu kırmak istemiyordum ve aniden çıktı işte bu kelime : ne anlatmamı istiyorsun ? adeta sevincinden uçcakmış gibi bakan çocuk "GEÇMİŞİNİ" dedi.Ben de hüzünlü gözlerle gözlerimi devirerek ,peki dedim :/,ben çok küçüktüm ve ne olduğunu bilmden herkesi kaybetmişim ama benim haberim yoktu daha büyüdüğümde öğrendim dedim . Gerçekten çok üzgündü ağlayacaklı gözlerle "anladım". dedi .Ben tam bir şey diyecekken bana aynen şöyle dedi "istersen bitirelim üzülme " dedi.Uzun boylu ve masmavi gözleriyle gerçekten çok tatlıydı :) ben de soru sordum ? peki sen neden teksin ? " benim hikayem biraz garip " dedi.Bende normal olarak sordum ? -sanki yıllardan beri biriyle konuşmayı bekliyordum gerçekten dermiş gibisine başladı ...
ozmaanlar 6-7 yaşlarındaydım çok hastaymışım farklı bir hastalıkmış ameliyat olmam gerekiyormuş ve annemler beni ameliyata götürmüşler , doktorda onlara " eğer bir kalp ve karaciğer bağışlanmazsa ölecek" . Demiş annemle babamda bana kendilerini feda etmişler işlem sırasında babam ölmüş, annemde son nefesini vererek " oğluma iyi bakın " demiş.o andan beri yanlızım :/ ,"sessizce "anladım" dedim.etrafımdaki herkes sanki izi dinliyordu çünkü otobüsten ses çıkmıyordu sanki tek biz vardık orda neyse devam ediyim adını sordum bana "BERK" dedi.-senin ki ne ? dedi ve bende derin dedim anlamını sordu Ay gibi dikkat çeken, aya benzeyen güzelliğiyle farkedilen kişi demekmiş dedim . ne güzel ismin var dedi kızardım çünkü çok küçükken annemden başka biri dememişti bunu bana zaten bir kere denmişti bana o da canım annem mırıl-danmıştı az önce anlatığım gibi bir daha onu hiç göremedim zaten diyince neyse boşver uzatmayalım kimseyi üzmek için gelmedim ben dedi . Sdece tamam dedim :)
telefon numaramı istedi bende verdim inme zaman ı gelmişti tam inicekken dur dedim keşana gidelim :) tamam dedi uzun uzun konuştuk , güldük, hüzünlendik inme zamanımız gelmişti .İndik, ve şöyle bir etrafıma baktım Gizemimi gördüm koştum sarıldım çok sevindik benim kulağıma gelip " kim bu yakışıklı dedi" bende bir arkadaş diye geçiştirdim .Gel diye bağırdık oda geldi çünkü burayı bilmiyordu bir kaç saat gezdik gezdik ayaklarımız ağrımıştı ama 3 'ümüz gerçekten çok eğlenmiştik çünkü cennet tepeye çıkıp oturup yıldızlara baktık,koşu yarışları yaptık,güldük,ağladık , o gün benim için çok değerliydi .... evet 18 yaşındaydık biz 18 yıl yanlızdıık üçümüzde bir gün gizem burak adında çok tatlı bir çocukla sevgiliydi bizde onları yalnız bırakmıştık bizim dostluğumuz 6 yıla dayanıyordu berkle ,bir gün yine berk mesaj attı buluşalım diye giyindim süslendim neden böyleydim ben neden giyiniyordum bukadar süsleniyordum anlamadan oraya gittim bana "seni seviyorum" ilk andan beri de öyleydim aşıktım sana dedi . ve bizde galiba sevgiliydik bende diyip sarılmıştım , bir gün bir trene binmiştim evet o tren, günlerden 13 ,13. cumaydı bugün tren siyahtı ve hava yağmurluydu beraber yaşadığımız eve bir not bıraktım gitmem gerekiyordu ,işim yarımdı çünkü , hergün beraber uyandığım aşkım a bir not bırakmıştım : "ÇOK ÜZGÜNÜM AŞKIM SENİ ÇOK SEVİYORUM AMA GİTMEM GEREKİYOR BENİ AFFET DEDİM".çok üzgündü o gün trene koştu ama yetişememişti bardaktan boşalırcasına yağmur yağıordu evet , tren kaza yapmıştı uçuruma yuvarlanmıştı , bu haberi alan berk yıkılmıştı o uçuruma gidip seni çok seviyorum hayatım diye bağırdı sen meleksin benim meleğim dedi :( , ve eve gitti benim kıyafetimi alarak öldüğüm uçuruma gitti ve el,nde ise bir not vardı notta şunlar yazıyordu : ÇOKTAN AFFETTİM AŞKIM " .diyip atladı ,son kez elinde kıyafetlerim üzgün bir yüzle tam yanıma gelmişti beraberdik artık aşkımla ve bana şöyle fısıldadı :BENİMLE SONSUZLUĞA VARMISIN ?....
