Stephen's POV
I haven't seen a girl like her before. Angas nun. I never expected na hahanga ako sa mga babae o pumansin man lang.
ako yung tipo ng lalaki na mahirap umintindi lalong lalo na sa mga babae. Dahil yun sa nangyari sa buhay ko.
I once loved a girl. I don't want to mention her name coz it will just remind me the pain I suffered. I told my mom about her and she supported me.
Araw araw akong dumadaan sa kanila. Early morning and before I went home. I haven't missed a day of visiting her para igreet sha ng good morning and tell her how much she means to me.
Everyday rin present ang bouquet of flowers since naging kami. I introduced her to my parents and relatives nung nagcelebrate ako ng birthday.
Pero may misunderstanding na nangyari at wala kaming magawa kundi maghiwalay. Ito lang ang solusyon na alam namin. Ayaw ko namang maging selfish at unahin ang sarili ko.
Since then, naging manhid ako. Hindi na rin malapit ang loob ko sa family ko.
"Kfine"
"May I know your name? Salamat talaga"
May mahinahon rin palang side ang babaeng to.
"Stephen Perez" Minsan ko lang sinasabi ang name ko sa ibang tao. I'm not used to it.
"Thank you stef! :)"
"S-T-E-P-H-E-N"
"diba PH pag binasa magiging F? Kaya it's okay to call you Stef. As in, Steffi stef!" ^_____^
"Stop calling me like that!"
"Okay okay chill!"
"and you, who the hell are you?"
"Trixie"
Max's POV
Si ate yun ah! Where is she going?
BINABASA MO ANG
Replace the Target
Teen FictionNapaglaruan ang puso ni Playboy. Umepekto kaya sa kanya ang salitang "pain"? O mas naging dahilan ito upang itaguyod nya ang bandera ng mga manggagamit? Ito ang storya kung saan makakarelate ang lahat ng nasaktan na pero umaasa parin. ;)
