รักร้ายนายเพื่อนแค้น Yaoi ( Boy's Iove ) +18

บทที่ 1

[สนามบิน]

''ไปดีมาดีนะลูก'' แม่ของกัสกล่าวขึ้น เพื่อส่งกัสไปยังต่างประเทศ

''ไปดีๆหล่ะไอ้ลูกชาย ไปแล้วก็อย่าไปเกเรให้เสียชื่อโรงเรียนนะลูก นึกถึงหน้าครูบาอาจารย์เค้าบ้าง'' พ่อของกัสพูดต่อจากแม่ของกัส

''โห่.. ไม่อยากไปเลยอ่ะ ไม่อยากไปกับ'หมา' บางตัว'' ร่างบางเอ่ยขึ้นโดยเน้นคำว่าหมา

''ไม่เอาหน่าลูกอย่าไปอคติกับเขาเลย'' แม่ของร่างบางพูดขึ้นอย่างกังวล เพราะกลัวว่าร่างบางจะไปหาเรื่องกับเกน

''เฮ้อ..จะพยายามยามแล้วกันแม่ นี่ผมอุส่าห์ทำเพื่อแม่เลยนะ บุ้ยๆ'' ร่างบางทำท่างอนแล้วยื่นปากออกมา

''ขอบคุณมากนะลูก'' แม่ของร่างบางพูดอย่างดีใจ

''ไปดีมาดีนะลูก'' แม่ของร่างสูงกล่าวกับร่างสูงที่เตรียมตัวจะไปต่างประเทศเช่นเดียวกันกับร่างบาง

''อย่าไปก่อเรื่องอะไรแล้วกัน ในประเทศยังก่อเรื่องได้ขนาดนี้ เฮ้อ..'' พ่อของร่างสูงกล่าวขึ้นอย่างเอือมๆ เพราะร่างสูงนั้นก่อเรื่องไปทั่ว แล้วยังไปมีเรื่องไม่เว้นแต่ละวันไม่ว่าจะเรื่องสากเบือยันเรือรบ ก็ยังเอามาทะเลาะกันได้กับกัส

''เอาหน่าพ่อ ยังไงผมก็ไม่ก่อเรื่องหรอกถ้าไม่มีตัวขัดอ่ะนะ'' ร่างสูงกล่าวขึ้น

''เอาหน่าลูก อ๊ะ! เครื่องจะออกแล้วลูก ไปดีมาดีหล่ะ'' แม่ของร่างสูงพูดขึ้นพร้อมกับบอกลา เพราะตอนนี้เครื่องบินใกล้จะออกแล้ว ทางฝั่งของกัสก็เช่นกัน

[เครื่องบิน]

''หึ! ทำไมกูต้องนั่งกะมึงด้วยวะ จารย์แม่งใช้ส้นตีนคิดเหรอวะ!!'' กัสเอ่ยขึ้นอย่างนึกโมโหเมื่ออาจารย์สมศรี ให้เขาทั้ง2คนนั่งข้างกัน

''หึ! อย่างกับกูอยากนั่งข้างมึงตายหล่ะ ไอ้เตี้ย'' ร่างสูงเห็นร่างบางพูดเช่นนั้น เลยโต้กลับไป

''นี่มึงยังจะหาเรื่องไม่เว้นแม้แต่ในเครื่องบินใช่มั้ย!!! ไอ้ห่า!!'' ร่างบางเอ่ยขึ้นอย่างเสียงดัง ก่อนจะชะงักเพราะนึกได้ว่าตนอยู่ในที่สาธารณะ เลยยิ้มแหยๆให้กับคนที่มองมาที่เขาทั้ง2คน