Jennie o gece hiç uyumadı.
Öylece yanında kıvrılıp uyuyan Taeyong'un masum yüzünü izledi.
O şu an yanındaydı ama aynı zamanda Jennie ile değildi. Jennie'nin en çok canını yakan da buydu.
Yatak da oturur pozisyona gelip dizlerini kendine çekti. Saçlarını geriye doğru ittirirken Taeyong'un ceketi gözüne takıldı.
Bu gecenin geçmeyeceğini biliyordu ve kafasını dağıtmaya ihtiyacı vardı.
Yatak dan ağır hareketler ile kalktı ve Sandalyeye asılı olan Taeyong'un ceketine uzanıp iç cebinde duran sigara paketini ve çakmağı çıkardı.
Balkona doğru gitti ve orada duran sandalyelerden birine kurulup sigarayı ateşe verdi. Ağzına alıp ilk nefesi çektiğinde öksürük krizine girmişti bile.
İlk içişiydi.
Acıyı unutmak istiyordu. Sadece Taeyong'un kalbine bıraktığı derin yarayı bu tür şeyler ile kapamak istiyordu.
Jennie çaresizleştiğini hissetti.
Sigaradan medet umacak kadar çaresizleşmişti.
.
.
.
»end of chapter five»
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐡𝐨𝐦𝐞
Short Story[𝐥𝐞𝐞 𝐭𝐚𝐞𝐲𝐨𝐧𝐠. 𝐤𝐢𝐦 𝐣𝐞𝐧𝐧𝐢𝐞. 𝐤𝐢𝐦 𝐡𝐚𝐧𝐛𝐢𝐧] "artık taeyong her gece masayı hazırladı ve jennie'nin dönmesini bekledi." .tamamlandı.
