"beni buraya neden çağırdın?" Taeyong soğuk sesi ile karşısındaki bedene baktı. Hanbin onun bu kadar umursamaz olmasına katlanamıyordu.
"Nasıl bu kadar ucuz bir herif olabildin Taeyong?" dedi sert sesi ile Hanbin. Her kelimeyi bastırarak söylemişti.
"NE SAÇMALIYORSUN?" Taeyong kontrolünü çoktan kaybetmiş ve Hanbin'in yakalarına yapışmıştı.
"SEN KİM OLUYORSUN DA BANA UCUZ DİYEBİLİYORSUN HA? AŞAĞILIK HERİF!" Hanbin gülümsedi. Dün Jennie'nin yüzündeki acıyı görmüştü. Ve hiç bir şey zerre kadar umurunda değildi.
"Dün Jennie aykkabı bile giymeden sokaklarda öylece dolaşıyordu" Hanbin Taeyong'un dibinde olmasını fırsat bildi ve titreyen sesi ile fısıldadı. Jennie'yi üzgün görmek onun nefesini kesiyordu.
"ne..?" Taeyong Hanbin'in yakasındaki ellerini gevşetti.
"Umurundaymış gibi davranmayı kes, Kız sokağın ortasında bayıldı kaldı,O an onu senin eline bıraktığım için o kadar pişman oldum ki.." hanbin gözünden akan damlaları umursamadan Taeyong'a olan kinini kusuyordu.
"Onu sana vermek ile en büyük hatayı yaptım."
Taeyong'un gevşeyen ellerini ittirdi ve onu dar sokak da yalnız bırakarak ilerledi.
.
.
.
»end of chapter nine»
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐡𝐨𝐦𝐞
Short Story[𝐥𝐞𝐞 𝐭𝐚𝐞𝐲𝐨𝐧𝐠. 𝐤𝐢𝐦 𝐣𝐞𝐧𝐧𝐢𝐞. 𝐤𝐢𝐦 𝐡𝐚𝐧𝐛𝐢𝐧] "artık taeyong her gece masayı hazırladı ve jennie'nin dönmesini bekledi." .tamamlandı.
