DEĞİŞİM | Dramione

1. Bölüm-BAŞLANGIÇ-

Draco

Hogwartsa ilk geldiğim gün okuldaki kızlara şöyle bir baktığımda gerçekten hayal kırıklığına uğradım. Neden mi?Çünkü hepsinin tipi maymundan farksızdı. Bir kişi hariç.Normalde ben çabuk beğenmem ama onu gördüğümde resmen bayılmıştım.

Kıvırcık açık kumral saçları olan süt kadar beyaz teniyle gayet sade ve doğal bir kıza benziyordu. Diğer kızların aksine gerçekten gösterişsiz ve gayet güzeldi. Zaten yapmacıklardan hep nefret etmişimdir. Gidip onla tanışmak istedim ama adımımı attığımda arkasından gözlüklü bir çocuk indi.

İnanamamıştım. Bu Harry Potter.Ama neyse ki babam beni bu konuda uyarmıştı.Ondan uzak durmalıydım.Arkadan bir çocuk daha indi. Bu seferki kızıl saçlıydı. Anında onun bir Weasley olduğunu anladım.

Kolunu O kızın beline attığında içimde tuhaf bir his oluştu. Kusma gibi!! Gerçekten bir Weasleyden ancak bu beklenirdi. Yazık.

HOGWARTSDA 6. YIL

Hermione

Aslında Ron ile ne kadar mutlu gözüksemde içimde bir şeyler artık onu bıkarmam gerektiğini söylüyordu. Hayatımda heyecan istiyordum ve bunu bana verebilecek olan kişi Ron değildi. O yüzden ondan ayrılmaya karar verdim ve tam iki yıl önce bugün ayrıldık.

O zamandan beri Ron bana biraz soğuk davranıyordu. Ama hala beni sevdiğini biliyorum.

Bahçeye çıkmaya karar verdim. Kimse yoktu dışarısı acayip soğuktu birden bire omzumda bir ağırlık hissettim aynı anda ısındım. Dönüp baktığımda bunun Malfoydan başkası olmadığını gördüm.

"Malfoy gerek yok gerçekten." diyip ceketi ona geri uzattım. Ama o aynı şekilde omzuma tekrar koydu.

"Üşütme Granger." Dedi ve uzaklaştı. Gerçekten hayatımın şokunu yaşıyordum şuanda.En iyisi ortak salona geri dönmek diye düşünüp gittim. Ama Malfoyun ceketi uzerime koyarken bana fazla yakın durdugunuda unutmuş degilim. Herneyse...

Draco

Bu sabah olduğumdan daha mutluydum. Aslında 2 yıl boyunca bu kadar mutlu olmamıştım. Hermione Rondan ayrıldığından beri hiç bu kadar mutlu olmamıştım demek istiyorum.

Camdan bakarken birisini gördüm. Kim diye bakarken Hermioneyi anında tanıdım. İncecik uzun vücudu ve hatlarıyla o adeta bir leydi idi. Ona hayrandım. Ama o incecik hırkayla dışarı çıktığı icinde ayrıca kızgındım.

Hemen en kalın hırkamı alıp dışarı çıktım. Kıvır kıvır saçlarıyla beni bekliyor gibiydi. Hiçbirşey demeden üstüne hırkayı koydum.

Tabi hemen itiraz etti. Ama ben kabul ettim mi? Tabiki hayır.

Tekrar üstüne attıktan sonra ordan uzaklaştım. Biri bizi görüp de yanlış anlamasın diye.