Είμαι πάντα εδώ για εσένα...

3.3K 172 160
                                    

Καθόμουν απλώς μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή μου κοιτώντας τον άσκοπα. Είχα πάρει την απόφαση να ανοιχτώ στον Άλεξ για όλα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο καιρο.. αλλά παρ' όλα αυτά εξακολουθούσα να διστάζω να του μιλήσω ανοιχτά.

Το μυαλό μου γύριζε συνεχώς γύρω από τα λόγια του ψυχολόγου.. "... μη ξεχνάς πως όλα μπορεί να είναι απλώς προϊόν της φαντασίας σου..."!

Λες; Μήπως είμαι όντως φαντασιόπληκτη; Μήπως κάνω όντως λάθος; Μήπως όλα είναι απλά στο μυαλό μου; Και τι να πω στον Άλεξ; Δε θα με πιστέψει... πώς μπορώ να του αποδείξω την αλήθεια όταν εγω η ίδια δε τη γνωρίζω;

Νομίζω πως όλα όσα συνέβησαν είναι αληθινά; Ναι! Είμαι σίγουρη πως ήταν αληθινά; Όχι! Το κεφάλι μου βούιζε από τις σκέψεις! Να εμπιστευτώ αυτό που μου λένε όλοι οι άλλοι ή τον εαυτό μου;

Και ναι! Για πρώτη φορά στη ζωή μου αποφάσισα να εμπιστευτώ τον εαυτό μου! Δεν είμαι ψυχοπαθής! Το ξέρω αυτό! Και γνωρίζω πολύ καλά πως ο μόνος τρόπος για να αποδείξω την αλήθεια είναι να έχω ένα σύμμαχο... έναν άνθρωπο που με εμπιστέυεται και που θα έχει τη θέληση να με ακούσει... ο Άλεξ..!

~~~

(Οπτική Γωνία του Άλεξ)

"Άστα αυτά τωρα! Πες μου για την Αμάντα!" είπε η Ελίζαμπεθ (η αδερφή μου) χτυπώντας μου παιχνιδιάρικα τον ώμο.

"Δεν έχω κάτι να πω βασικά... δε μου έχει μιλήσει εδώ και τρεις μέρες" είπα σηκώνοντας τους ώμους. Προσπαθούσα να το παίξω χαλαρός μπροστά στην Ελίζαμπεθ, αλλά στην πραγματικότητα.. δεν ημουν καθόλου χαλαρος. Η Αμάντα μου είχε λείψει! Δεν είχε φύγει στιγμή από το μυαλό μου! Ανησυχούσα κι όλας για την υγεία της... είχε διάφορα μπλεξίματα τον τελευταίο καιρο... Παρ' όλα αυτά, όσο και να προσπαθούσα να κρυφτώ από την αδερφή μου.. μου ηταν αδύνατο! Με ξέρει καλύτερα από τον καθένα!

"Μη μου το παίζεις αδιάφορος τώρα Άλεξ!" είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι που καθόμασταν. "Σε ξέρω πολύ καλά! Και μην ακούω χαζομάρες! Εκείνη περιμένεις να σου μιλήσει; ΕΣΥ πρέπει να κάνεις κίνηση!" είπε κοιτώντας με με εκείνο το ηγετικό ύφος που είχε από όταν ήμασταν ακόμα παιδιά και τσακωόμασταν για το ποιός από τους δύο θα μαζέψει τα πεταμένα παιχνίδια.

Ήμουν έτοιμος να της απαντήσω αλλά με διέκοψε ένας ήχος που ξεπήδησε από τον υπολογιστή μου. Τον πλησίασα και είδα πως η Αμάντα μόλις μου είχε στείλει μήνυμα στο facebook. Ένιωσα την Ελίζαμπεθ να έρχεται από πίσω μου και να κοιτάει την οθόνη του υπολογιστή μου.

Ai ajuns la finalul capitolelor publicate.

⏰ Ultima actualizare: Jun 25, 2017 ⏰

Adaugă această povestire la Biblioteca ta pentru a primi notificări despre capitolele noi!

Να φοβάσαι το σκοτάδι...Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum