Işığına herkes koşar ama karanlığından bir tek ben kaçmam. Allah kahretsin ki tekrar aynı şeyleri yaşıyordum. Içimde bir boşluk oluşmuştu.Ölmek istiyordum. Ve küçükken bitiremediğim bu işi hemen şimdi burada bitireceğim. Hande Özkan ikinci kez intihara teşebbüs edecekti. Bugün 18'ime girmiştim ve bugün ölecektim.Işimi olabildiğince erken bitirmek istediğim için banyoya girdim. Banyonun kapısını kilitledim. Artık her şey için hazırdım.Yarıda bıraktığım işi tamamlayacaktım.Küvetin içine oturdum. Musluğu soğuk su ayarına getirdim. Su yavaş yavaş yükselirken benim tek düşündüğüm bu yaptığımın beni mutlu edeceğiydi. Bu yaşadıklarımın sorumlusu kimdi ? Annem?Belki. Babam?Büyük ihtimalle. Oğuz?Kesinlikle.Artık canımı yakamayacaklardı. Ben kazanmıştım. Düşüncelere dalmışken suyun taştığınì hissettim. Telefonumu elime aldım ve ölmeden önce dinlemek istediğim son şarkımı açtım. Telefonu tekrar yerine koydum. Bu sefer elimde ki jilet idi.
▪Ruhumda oluşan ilk kesik▪
Yüzme bilmeden daha deniz görmeden hiç güneşte yanmadan.
▪ Ruhumda oluşan ikinci kesik▪
Şimdi ölmek istemem bir kalbi sarmadan...
▪ Ruhumda oluşan üçüncü kesik▪
Aşkı tatmadan daha onla sarhoş olmadan hiç sevişmeden daha...
▪ Ruhumda oluşan dördüncü kesik▪
Şimdi ölmek istemem
daha hiç gülmeden...
▪ Ruhumla beraber yok oluşum▪
Çoban yıldızı
Sen benle kaal
Çoban yıldızı
Hep benle kaal
Zamanın varsa...
Gözlerim kapanmadan önce duyduğum tek ses kapının kilidinin açılı sesi ve Melis'in çığlıklarıydı. Ardından gözlerim kapandı. Oyun bitmişti. Ben başarmıştım. Ben kazanmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Sırrı
Teen FictionCidden zarar görmüs bir kızım ben. Her şeyini kaybeden. Yaşayamayan. Ölüme aşık. Hayatimi bir " hiç" olarak gören.