The Deity Of Magical World

Chapter 2

Sinuntok ko siya at tumilapon ito.

Bago pa ulit ito makatayo ay sinuntok kuna ang tyan nito at sinipa ang gilid nito. Narinig ko siyang umaray. Napansin ko ang paa nyang papasipa kaya ay tumalon ako palayo.

Tinaas niya ang kamay niya ngunit ay wala man lang lumabas na kahit ano duon.

"Shit" napa smirk ako ng narinig ko siyang ng cuss.

Tumakbo ako at sinipa ang mukha niya, ngunit naka sangga siya at kinuha ang paa ko at binalibag. Tumayo ako agad at sinipa ang paa nito, na dahilan ng pagbagsak sa lupa. Pinatong ko ang isa kung paa para hindi ito makabangon.

"Tama na yan. Panalo kana aph" sabi ni shanny na kaibigan ko.

"Ang daya talaga. Hindi ko magamit ang kapangyarihan ko." Sabi ni Shawn ang kakambal ni shanny.

"Ang weak mo kasi sis!" Shanny.

"What ever shan. Ikaw kaya maki pag away sa isang nullification. Talagang tatawa ako ng bunggang bungga."

"Whatever too shawn! Dapat kasi marunong kang makipag laban ng mano-mano. Ayan tuloy talo hahaha" shan

Umirap naman si shaw kay shan.

"Wag mo ng tuksuin yan kakambal mo shan. Kumain na lamang tayo."

"Mabuti pa nga. Ikaw mang lilibre shawn." Shan

"Kuripot!" Shawn

Tumawa lang ako sa kalukuhan ng kambal.

"Bakit ba nasali itong si shan sa battle, eh napaka weak nito." Shawn.

"Sapak shawn gusto mo?" Shan.

"Ewan ko sayo. Maldita!" Shawn.

"Tama na ngayan kambal. Bumili na kayo ng makakain, gutom na ako. Libre nyong dalawa, gusto ko marami."

"Abat nagpapa ka demanding ang babaeng ito oh! Hindi porket nanalo ka eh manglilibre na kami." Shawn

"Bakit ayaw nyo?" Sabi ko sabay hawak sa kamay nila.

"Tika bakit ako na damay?" Shan.

"Damayan lang yan sis. Kaya alis na tayo. Hahaha gutom na si aph eh, baka saan pa tayo mapunta." Sabi ni shawn bago hinatak si shan pa alis.

Napangiti ako sa inasal nila. Haha natakot talaga sila. Eh hindi kaba matatakot kung saan saan kita ilalagay? Well! Teleport at shield nullification ang power ko kaya ayun, takot sila mapunta sa liblib na lugar na hindi nila alam. Hahahahaha!

"Aph!"

Napaangat ako ng tingin at nakita ko si lara na seryosong nakatingin sa akin.

"Bakit lara?"

"Hindi kaba kinakabahan? Mga malalakas ang kalaban natin."

"Kinakabahan. Pero kung kaba lang ang mangyayari sa laban na yun, ay matatalo rin lang tayo. Kaya nag prapractice ako ng mabuti para maging malakas, kasi baka dahil sa pakikipag laban natin ay kaya na tayong pagkatiwalaan at pagmalaki ng bayan natin."

"Tama ka aph. Hindi dapat tayo magpapatalo kahit sila pa ang pinakamalakas sa Magi" ngiting sabi ni lara. Bago ito mag paalam para mag palakas.

Malakas naman ang kapangyarihan ni lara, ngunit hindi pa siya gaanong magaling mag control.

"Ito na po kamahalan." Sabi ni shawn, at nilapag ang pagkain sa harap ko.

"Kain na tayo? Mag sparing pa tayo diba?" Ako.

"Nanaman.!" Sabay na sabi ng kambal.

"May reklamo?"

"Wala po kamahalan." Kambal.

Kumain na ako, at nag isip ng mabuti. Alam kung may possible na mawala ang seal na ginawa ni mama. Ngunit hindi ko alam paano. Walang sinabi si mama sa akin, sa kapangyarihan ko. Bata pa naman ako ng mawala ito. I'm 7 years old ng namatay sila, at kitang kita ko pa. Subrang sakit, na ang mga taong nililigtas ko, ay ang mga taong pumatay sa magulang ko.

Galit ako sa mundo, galit ako dahil napa ka unfair ng mundo bakit nagkakaganun ang buhay ko. Gusto ko lamang maging masaya, ngunit ay pinagkait ito sa akin. Mabait naman ako eh, at kahit kaylan ay hindi ko inisip na manakit ng mga tao. Kahit marami na silang ginawa sa akin.

"Aph okay ka lang.? Natahimik ka yata." Shan

"I'm fine.!" Sabi ko at kinain na lamang ang pagkain ko.

Kung sana ay maibabalik ang dati.

Natapos kami sa pag spasparing nila shan ay umuwi na ako sa tinitirhan ko.

Nagteleport ako.

Walang nakaka alam kung nasaan ako nakatira. Sa isang malayong bayan at mga halaman, puno at hayop lang ang mga kapit bahay ko.

"Anna!" Sigaw ko sa alaga kung dragon.

Si anna ay pinanganak upang ako ay protektahan, siya ang nag iisang pamilya kung na iwan na lamang. Wala ng dragon sa panahon na ito, dahil namatay na sila 300 years ago like sa alamat ng huling god na pinanganak. Ngunit ako ay pinanganak na isang goddess at ang dragon kong alaga, kaya hindi na yun isang alamat.

'Aphro! May mga tenebris na papasok sa tahanan natin.' Sabi ng dragon kung si anna.

Hindi siya nag sasalita, ngunit ay kinaka usap niya ako gamit ang isip nito. At sa akin lamang ito pwede, dahil isa kaming dalawa.

Sumakay ako kay anna, at pinapunta sa mga dark wizard na gustong makapasok sa munti kung tahanan. Malawak ang lupang ito, liblib at walang gustong pumasok dahil mapanganib. Ngunit hindi nila alam ay may mga lugar ditong mapayapa tulad sa pwesto ng bahay ko. Napili ko dito dahil sa tahimik at maka lipad kahit saan si anna na hindi nakikita ng ilan.

Bumaba ako at tinungo ang pwesto ng mga kalaban.

"Dyan ka lang anna. Dapat hindi ka makita nila."

'Mag iingat ka aph!'

"Mag iingat ako anna! Wag kang mag alala." Sabi ko sabay takbo.

Nakita ko ang dalawang tenebris na naglalakad. May nilalabas silang isang dark fire sa kanilang kamay.

Anong gagawin nila?

Bago pa ito maitapon sa mga halaman ay nilabas ko ang shield nullification ko sa pwesto nila para mawala ang kapangyarihan nila.

Dali dali ko silang pinatulog ng makalapit ako.

Tinignan ko ang mga mukha nila.

Tsk. Mga tenebris! Ano kaya ang kaylangan nila sa lugar na ito.

Nag teleport ako sa isang lugar na walang makikitang lupa, at mga tubig na may ice lamang ang meron. Ngumiti ako ng nakakaluko bago sila iniwan duon, hindi ko man sila pinatay, mamatay naman sila sa lamig ng tubig.

Ang sama ko lang eh. Pero impossibleng walang mag ligtas sa kanila. Isa silang tenebris. =_=

Tsk.

Sasusunod ulit tenebris, pag kayo magpumilit ulit sa lugar ko ay talagang hindi na kayo masisikatan ng araw.