Secrets

Chapter7-"Play Time"

Chapter7-"Play Time"

Killer'sPOV... napagpasyahan ko na to pinagisipan nang maigi at napagdesisyunan ko na eto na yung simula ng mga hakbang namin para pagbayarin sila sa lahat ng ginawa nila sakin.... samin..... lola alam kong ayaw mo nito matagal na dapat akong tumigil dahil hiniling mo pero lola eto na yung pagkakataon ko patawarin mo ko pangako ko sayo eto na yung huling pagdudungis ko sa kamay ko ng dugo pangako ko to lola pangako ko to sayo magbabagong buhay na ko para sayo pangako ko... pagtapos nito tatahimik na yung buhay natin... wala nang mangugulo satin .... nagyon pang pagaling ka na hayy.. lola sorry po talaga mahal na mahal ko kayo...napabuntonghininga ako dahil na alala ko nanaman si lola totoo yun gagawin kong magbagong buhay para sa lola ko tumayo na ko sa kinauupuan ko at kinalabit ko "Tara na nga! nakasimangot ka nanaman jan mukha kang batang nagmumukmok para kang ewan! tumatawa kong sabi sa kanya umamba naman ng hampas ng librong hawak nya "Gago! ang bagal mo kasing magisip!" natahimik ako ulit .. "Pagtapos ni Andrea sino susunod natin?? si Arthur o si James? o mas maganda kung sabay na sila?!" natawa ako sa sinasabi ng ulul na to "Lul isa-isa lang para kang tanga pinabibilis mo naman yung takbo ng laro eh! dahan dahan lang ! kung sino yung pwedeng maisunod yun na ang isusunod wag kang atat!" sabi ko nang tumatawa... tumayo na sya at kinuha ang kutsilyo at iniabot sakin "O pre yan na! gusto mo baseball bat?" natawa ako kasi mapangasar din tong gago na to "Okay na to! lika na dami mong satsat!" naglakad na kami papunta sa kabilang kwarto... hmm, nararamdaman ko na yung pananabik sa dugo ng mga kamay ko... Andrea its pay back time! at ang laro ay nagsisimula na Its Play Time my dear old friends get ready.... i'll make sure that you guys will pay for your sins..

Ms.Santiago'sPOV.. naramdaman kong bumukas yung pinto di na ko nagulat pero natatakot parin ako kahit na alam ko na namang kahit na anong oras ay pwede ako mamatay kung gugustuhin nila kaya yumuko nalang ako at naghihintay sa gagawin nila "O Andrea ready ka na ba?" sabi nya habang nilalaro yung kutsilyo sa kamay nya "Andrea naaalala mo pa ba yung unang beses na nagkita tayo?" sabi nya sa mahinahong tono "Mukha kang inosente at parang napaka frangile mo di pala!" mejo nagulat ako sa pagsigaw nya pero di ako kumibo "Naaalala mo pa ba yung unang beses na tinangka kong halikan ka? hahahaha diba pinahirapan mo muna ko bago ko makuha yun?" sabi nya na para bang naaaliw oo alam kong tama sya at galit sya sakin pero lahat ng "firsts" ko ay sakanya ko binigay at alam kong alam nya yun nasira lang ang tiwala nya sakin 3 yrs. ago isa palang akong intern sa school nila naging studyante ko sya at dahil graduating na ko meron lang kaming 3 months na pinagsamahan sa loob ng 3months na yun nagkamabutihan kami hanggang sa isang araw ay naging kami na... halos sa 2 bwan na naging kami ay nagawa na namin ang lahat ng ginagawa ng couple ang pangit mang isipin na sa ganung kasandaling panahon ay nagawa nanamin yun wala eh mahal ko sya kaya nagawa kong pumayag... hanggang sa nag leak na yung balita na kami kaya yun dahil sa ayaw kong mapalayo sa kanya at manatiling doon sa school na yun nakipag hiwalay ako sa kanya dahil sa pag aakalang mapapabuti ang lahat halos isang bwan syang di pumasok hanggang sa makagraduate ako at nabalitaan ko nalang na pumapasok na sya pero bumalik sya sa pagiging sya dati tapos nagkaron sya ng bagong girlfriend na alam kong mas mahal nya na sakin at dahil nga sa selfish ako ginatungan ko yung ate nung babae ng mga laban sa kanya kaya pinilit na hiwalay sya nung babae at sa pagiging selfish ko mas lalo syang lumala at oo mas dumami na silang pinatay at mabibilang nako dun oo tama lang to kasalanan ko naman eh... "O bakit Andrea diba pinahirapan mo ko? at pati sa pag iwan mo sakin pinahirapan at sinaktan moko!" pasigaw na sabi nya.. "Pati ang pagiging selfish mo sinaktan at pinahirapan ako! masaya ba ha? masaya ba?!" sabi nya na alam kong sobra sobrang galit sya alam kong di lang kami dalawa sa kwarto narinig kong tumawa yung kasama nya at umupo... nagsalita sya "O pre simulan mo na!" sigaw nung lalaki "A-andrea ang sama sama mo.." sabi nya at naramdaman kong may bumabaon na kutsilyo sa tagiliran ko napatili ako sa sakit.. sabi ko okay lang tama to sakin pero masakit parin, masakit lalo dahil sa kamay ng taong minahal at minamahal ko ako untiunting namamatay... napayuko ako ng maramdaman ko ulit yung kutsilyong pumabaon sa binti ko "Andrea masama ka! sobrang sama mo!" sabi nya habang sunod sunod nyang pinag sasaksak ang mga binti ko naramdaman ko nalang ang pag daloy ng dugo ko sa katawan ko oo tama okay narin to sana matapos na to nang mas mabilis ayoko ng mabuhay sa kasinungalingan at sa multo ng mga kasalanan ko... "Andrea gust ko lang malaman mo bago ka mamatay hinahanap ka ni lola pero dahil mamamatay ka na di ka na talaga makikita!" sbi nya habang puno ng emosyon ang mga mata nya nanlalabo na yung paningin ko alam kong mamamatay na ko dahil marami na ring dugong nawala sakin pinilit kong ngumiti at tumingin sa kanya "Paki sabi kay lola miss na miss ko na sya, at paki sabi na rin na sorry sa lahat ng nagawa ko.." tumulo na ang luha ko na akala kong matagal ng naubos " At gusto kong sabihin sayo sa huling pag kakataon kahit na alam kong di ka na maniniwala....p-pero gusto ko paring marinig mo to... Mahal na mahal parin kita at sorry sa lahat ng kasalanan ko alam kong di sapat ang sorry para sa mga nagawa ko salamat sa mga ala-ala..." at unting unting ipinikit ko yung mata ko at naramdaman ko may humampas sa ulo ko alam kong hindi sya yun dahil galing sa likod yung humampas bago ko mawalan ng hininga ay nabanggit ko ang ang huling katagang kaya kong sabihin "M-mahal n-na m-mahal parin k-kita" .......