Don't Give Up Just Yet

13. Bad news.

Stephano pov.

Ik loop het gebouw in. "Hallo, ik kom Luke Vercoonen bezoeken." zeg ik. "Dat is goed. Leg uw sleutels en telefoon maar in dit bakje." zegt de man achter de balie. Ik loop door de metalendetector. Als ik erdoor ben gelopen volg ik de agent die me naar Luke brengt. We moeten 2 gangen door en dan komen we in een open ruimte. Er zijn 2 glazen muren en 2 betonnen. Er staan allerlei tafels en stoelen en er is zelfs een speelhoekje voor kinderen. Ik neem plaats aan een van de tafels. Even later komt Luke binnen. Hij kijkt me vragend aan, bekijkt me dan eens goed en schrikt dan. "Wie is dit?" vraagt hij aan de agent. "Jouw bezoeker." zegt de agent en zet Luke aan de tafel. Ik steek mijn hand uit. "Ik ben Stephano." zeg ik. "Wat moet je van me." zegt hij bot. "Ik wou vragen of je misschien wist waar mijn vader zou kunnen uithangen." "Nee, ik heb hem niet meer gezien." "Ik weet dat hij je bezocht heeft." zeg ik geheimzinnig. "Waarschijnlijk verwar je me met iemand anders." zegt Luke. "Nee, en dat weet jij ook wel. Wat moest hij van je!" zeg ik woest. "Ik heb echt geen idee over wie je het hebt." "Oke." "Oke." zegt Luke en wuift naar de agent dat hij weg wil. "Wat houd je tegen?" vraag ik nu zo kalm mogelijk. "Wat niet?" zegt hij met een bibberende ondertoon. "Hij kan je niets doen, je hebt levenslang." "Ik denk dat ik genoeg heb gezegt." "Je hebt helemaal niets gezegt." zeg ik beledigd. Luke loopt achter de agent aan richting de deur. "Dus je vindt het niet erg dat ze net zo eindigt als al die anderen." zeg ik terwijl ik opsta en mijn armen sprijd. "Wat bedoel je?" "Ik denk dat je dat wel weet." Luke schud zijn hoofd. "Zeg gewoon wat hij wou!" zeg ik. "Ik denk dat je beter kunt gaan." zegt Luke en loopt de deur uit. Daar sta ik dan. Zonder enige aanwijzing. Nog steeds mijn armen in de lucht. Ik laat ze voorzichtig zakken terwijl ik richting de deur loop.

Lara pov.

We komen net de bioscoop uit. Hannah is echt random. Als ze ergens zin in heeft dan doet ze dat ook gewoon meteen. Als ze naar New York zou willen shoppen was er waarschijnlijk al naar toe gevlogen. Ze yolo't voor mijn gevoel iets teveel. Maar dat is wat ik zo leuk vind aan haar. Ik durf nooit te yolo'en, bang dat er weer eens iets mis zal gaan. Ik kijk op mijn mobiel. 2 gemisste oproepen en 5 whats app berichten. Ik open het. Steph heeft me 2 keer gebeld. Ik open de berichtjes. 

Hey                                                                          19.46

Lara?                                                                      19.58

Ik wou even zeggen dat ik nogal laat naar jou toe

kom. Ik moet eerst nog wat dingen regelen.  20.05

Is dat okeey?                                                         20.12

Ik hoor het wel als het niet goed is. Doeg.      20.35

                                     Oah hey, Ja dat is goed. Sorry voor de late reactie

                                     was naar de film. hoelaat kom je dan?x                20.49

"Hey, heb je zin om vanavond naar de disco te gaan?" vraagt Hannah uit het niets. Dat doet ze nu al de hele tijd! Het is wel echt grappig en afwisselend. Ik weet nooit waar ik aan toe ben als ik bij haar ben. "Uhu.." zeg ik afwezig. Starend naar mijn telefoon krijg ik een appje binnen.

Ik denk 2 uur, rond die tijd. Als dat niet te laat is. 21.01

                                     Okii is goed. Dan zorg ik dat ik dan ook thuis ben. 21.01

Ik doe mijn telefoon weg. "Ik denk dat ik wel nog even ga douchen." zeg ik. "Okii. Ik ben er rond half elf." "Okii doeg. " zeg ik en loop naar huis. Ik stap onder de douche. Na een half uur  stap ik er weer onderuit. Ik loop naar mijn kamer richting de inloopkast. Dan bedenk ik me dat ik geen muziek hoor. Ik zet spotify op. 'She looks so perfect - 5 seconds of summer.' Ik zing volop mee. Ik ren naar de kast en ga naar binnen. Ik pak een zwart shortje en een spijker kleurig blousje. Een zwart topje en zwarte gympen. Ik doe het aan en laat een paar knoopjes van het blousje los bovenin. Ik stop het blousje in mijn shortje, pak wat snoepjes uit mijn potje, en ren naar mijn make-up tafel. Ik heb ineens een energie boost ofzo ik weet niet wat het is, het komt vast door al dat suiker in de snoepjes. Ik doe wat oogshaduw en, eyeliner op. Mascara, paarse oogpotlood zodat mijn blauwe ogen meer opvallen, wat glitterlipglosh. Ik ren naar onder, pak een appel en spring op de bank. Ik zet de tv aan. Het nieuws is erop.

"En vanacht is de gevangene Fred Whales ontsnapt, uit de gevangenis uit Den Haag." zegt de man. Wacht wat? "De politie heeft nog geen spoor gevonden. Als u een tip heeft willen we dat graag horen. We denken dat hij nog niet klaar is met uitmoorden. We hebben alle troepen ingezet maar niets helpt. Dus als u iets heeft maakt niet uit wat, wat te maken heeft met de gevangene Fred Whales zouden we het graag horen. Ook als er iets opmerkelijks gebeurd. Alle tips helpen. Houdt uw kinderen en uzelf zoveel mogelijk binnen. We houden u op de hoogte." Er wordt een foto van hem op het beeld tevoorschijn gehaald. Het is een foto die is gemaakt toen hij in de gevangenis zat. Ik ren naar boven om de foto te pakken die ik heb om er zeker van te zijn dat ik de goede heb, maar als ik terug kom is de foto weg. Nu is het weer erop. Damn, dit gaat fout. Als hij ons vindt. Dit gaat fout,fout,fout,fout,fout,fout,fout echood er door mijn hoofd. ineens gaat de bel. Ik schrik op. Wie kan dat nu nog zijn zo laat? Ik kijk op de klok. Het is 5 op half 11. Oah ja Hannah zou nog komen. Ik pak mijn jas en maak snel de deur open. "Hehe, doet ze dan eindelijk toch de deur open." zegt ze terwijl ze me quasi boos aan kijkt. "Sorry." zeg ik terwijl ik opmerk dat ze nat is. Ik kijk naar buiten en zie dat het aan het regenen is. Ik bijt mijn lip. Oeps. Ik doe mijn jas aan en we rennen naar de auto en klimmen erin.

 -________________________________________________-

Yay weer een stukje geschreven:)) Sorry dat ik er steeds zolang over doe. Hoop dat jullie het leuk vinden.

I'm always open for new ideas! Comment yours below.

votes&comments r always welcome.