Μικρή Βαλίτσα

15. Ο Άλκης

15. Ο Άλκης

 [...] Μίλα.
Ἔχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.
Ἐκεῖ ποὺ τελειώνουμε ἐμεῖς
ἀρχίζει ἡ θάλασσα.
Πὲς κάτι.
Πὲς «κῦμα», ποὺ δὲν στέκεται.
Πὲς «βάρκα», ποὺ βουλιάζει
ἂν τὴν παραφορτώσεις μὲ προθέσεις.

Πὲς «στιγμή»,
ποὺ φωνάζει βοήθεια ὅτι πνίγεται,
μὴν τὴ σῴζεις,
πὲς
«δὲν ἄκουσα».

Μίλα.
Οἱ λέξεις ἔχουν ἔχθρες μεταξύ τους,
ἔχουν τοὺς ἀνταγωνισμούς:
ἂν κάποια ἀπ᾿ αὐτὲς σὲ αἰχμαλωτίσει,
σ᾿ ἐλευθερώνει ἄλλη.
Τράβα μία λέξη ἀπ᾿ τὴ νύχτα
στὴν τύχη.
Ὁλόκληρη νύχτα στὴν τύχη.
Μὴ λὲς «ὁλόκληρη»,
πὲς «ἐλάχιστη»,
ποὺ σ᾿ ἀφήνει νὰ φύγεις.
Ἐλάχιστη
αἴσθηση,
λύπη
ὁλόκληρη
δική μου.
Ὁλόκληρη νύχτα.

Μίλα.
Πὲς «ἀστέρι», ποὺ σβήνει.
Δὲν λιγοστεύει ἡ σιωπὴ μὲ μιὰ λέξη.
Πὲς «πέτρα»,
ποὺ εἶναι ἄσπαστη λέξη.
Ἔτσι, ἴσα ἴσα,
νὰ βάλω ἕναν τίτλο
σ᾿ αὐτὴ τὴ βόλτα τὴν παραθαλάσσια.

Κική Δημουλά, Η Περιφραστική Πέτρα (απόσπασμα)

«Λυδία, μπορείς σε παρακαλώ να πας στο διαμέρισμα μου, να πάρεις κάτι χαρτιά που έχω αφήσει και να τα πας στο μπαρ;»

Η κοπέλα αντέδρασε με δυσφορία. Ο αδερφός της ήταν εξαφανισμένος από τη ζωή της οικογένειας. Ο μόνος λόγος που εμφανιζόταν ήταν για να ζητήσει κάποια χάρη ή κάποιο θέλημα.

«Είναι απαραίτητο αυτό, τώρα;»

«Είναι ναι. Θα περάσει ο λογιστής να τα πάρει το βράδυ από το μαγαζί.»

Είχε τόσα πράγματα στο κεφάλι του που του είχε διαφύγει τελείως ότι θα έπρεπε να παραδώσει στο λογιστή τα απαραίτητα έγγραφα που εκείνος του είχε ζητήσει.

«Μα... έχω μάθημα μέχρι τις οχτώ... Εσύ πού θα είσαι;»

«Δεν πειράζει. Πάρ'τα μαζί και άφησε τα μετά στο μπαρ. Έτσι κι εξάλλου, θα περάσει από το μπαρ μόλις κλείσει το γραφείο. Πρέπει να με διευκολύνεις.

Του πήρε ώρα να προσπαθήσει να την πείσει. Ο πολύς κόσμος και οι δυνατές φωνές δυσχέραιναν την επικοινωνία. Τελικά η κοπέλα υποχώρησε μένοντας απογοητευμένη και ο αδερφός της συνέχισε να αποφεύγει να της απαντήσει που βρισκόταν.

«Ζόρικη η μικρή....,» σχολίασε ο Μιχάλης που είχε ακούσει τη συζήτηση, για να εισπράξει ένα προειδοποιητικό βλέμμα. Σβήσανε τα τσιγάρα και κατευθύνθηκαν στο εσωτερικό του κτιρίου όπου ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του κόμματος έβγαζε έναν φλογερό λόγο. Οι εκλογές θα διεξάγονταν σύντομα και όλοι βρισκόταν επί ποδός.