26.BÖLÜM-"BİN BİRİNCİ..."

771 40 5
                                    

26.BÖLÜM - BİN BİRİNCİ...

Ellerim titreyerek sınıfa girdim ve çantamı yavaşça sırama koydum . " Hayalet mi gördün pirenses hayırdır ?" kafamı kaldırıp Ezgi ye baktım . "Ne oldu sana ?" dedi korkarak yanıma gelerek . "Bbb ... Ben..." dedim kekeleyerek . Ellerim bacaklarım heryerim titriyordu. Ayakta duramayınca sırama oturdum. Emre gülerek içeri girdi fakat beni görünce gülümsemesi soldu , çantasını yanıma fırlattı ve "Hoppala noldu yine buna ya ? Furkan ile eğlendiniz zannediyordum."


"Yağmur konuşsana çatlatma insanı." elimle yüzümü kapadım .Yine ağlıyordum işte. "Ezgi..." dedim ağlayarak fakat aniden suratıma yediğim tokatla kendime gelmiştim. "Anlat dedim sana, kendine gel titremeyi bırak ve anlat ! " dedi bağırarak . Haklıydı . Meraklanmıştı ama nasıl anlatsam bilmiyordum .Nasıl anlatılırdı ki böyle birşey . "Sorun Furkan değil ..." dedim titreyen sesimle.


"Ne o haldee ! " dedi Emre bağırarak.Tüm sınıfı başıma toplamışlardı böyle bir anda nasıl Orçun un beni öptüğünü söyleyebilirdim ki !


"Ama yakında olucak." dedim göz yaşımı silerken ."O ne demek şimdi ?"


" Şuan sorun Furkan değil ama öğrenirse büyük ihtimalle yakında çok büyük bir sorun olucak hatta o kadar büyük bir sorun ki büyük ihtimalle..." sustum . Bunu söylemek sandığım kadar da kolay değildi.


"Ayrılır." dedim derin bir nefes vererek. Ezgi kolumdan tuttu ve beni dışarı çıkardı . Emre de koşarak gelmişti. "Ne yaptın sen ! ?" tekrar derin bir nefes verdim .


"Sabah Orçun un sınıfına gittim , sadece şu konuşması aradan çıksın diye."


"Yağmur sakın bana birşey oldu deme." dedi korkarak . "Birşey oldu." dedim dudağımı ısırarak . Emre eliyle suratını kapadı . "Ah be kızım be ." tekrar ağlamaya başladım .


"Ezgi ben asla öyle birşey olsun istemedim Furkan ile cuma gecesi o kadar özel ve güzeldiki ben kaldıramam ne olur birşey yap öğrenmemesi gerekiyor ne olur ? Benden ayrılır . Bu konuda çok ciddi , ne olursun birşeyler yap." dedim hüngür hüngür ağlayarak. Yani ben bunları demek istemiştim ama az önce neler söyledim emin değilim zaten kendimde de değilim.


"Ne oldu anlat adam gibi ve tamam sakin ol ." rüzgar suratıma estikçe ıslak yanaklarımı üşütüyordu.


"Konuşmak için yanına gittim . "

"Ne konuştunuz ?"

" Bana sadece ondan soğumam için öyle davrandığını ondan nefret etmemi istediğini filan söyledi ."

"Neee ! " Emre gülüyordu . Ezgi Emreyi cimcikleyince sustu. " Ne saçmaladığını sordum bağırdım çağırdım arkadaş olarak kalıcaktık neden böyle birşey yapma gereği duydun dedim vs . tam çıkıyordum ki kolumdan tuttu ve aniden beni öptü ! " Ezginin gözleri fal taşı gibi açılmıştı.Ellerini saçlarına götürdü ki bu pek de iyi değildi bu hareketi sadece matematik ve fizik sınavları öncesinde yapardı . "Ardından onu itip yanağına sert bir tokat attım." dedim ağlayarak .

"Off Yağmur ! OIfff." gözlerimi sildim. "Ezgi ne olursun birşey yap ."

" Tamam şimdi sakin olun bunu nerden öğrenebilir ki Furkan nerde sen nerdesin öyle değil mi ?"

"Cuma günü ben biletleri Orçundan alırken biri fotoğrafını çekmiş ve özel numaradan Furkana göndermiş kim bilmiyorum ama onun fotoğrafını çeken bunun neden çekmesin ki ?" daha çok ağlamaya başlamıştım.

"Tamam sakin ol be sende cırlayıp durma oturda mantıklı bir şekilde düşünelim." dedi Ezgi beni sarsarak.

" Bence başkasından öğrenmeden önce ona durumu sen açıklamalısın." boş gözlerle Emreye baktım.

BAŞKA BİR ZAMANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin