HISTORI PA TITULL

Part 3

Arritëm tek autobuzi dhe shof që ai hyn në autobus pas nesh. – Mos edhe këtu- thash me vete duke shfryrë. Lea u ul me anen dhe fatkeqësisht nuk kishte më vende bosh. Pas pak dy djem u ngritën dhe zbritën duke liruar dy vende, uh sa mir që ikën mendova, por u pendova sepse pran meje u ul ai, ufff a ka më keq?? Po sigurisht që kishte, ai filloi fliste por unë vendosa kufjet dhe e ngrita zërin e muzikës deri në fund, për të mos e dëgjuar. Kur arrita në stacion ai kishte zbritur,mbase nëndonjë stacion më përpara por unë nuk e kasha vënë re.

- Ajli , çke me rajanin që sillesh aq keq moj?

- Di un e kam shumë inat, nuk e di pse

- Ah moj motrushja ime sa e çmendur je

- Psee moj?

- Gjithë ai yll aty të flet me të mira, kurse ti ia kthen me inat

- Uhh nuk e shef ti, mos duhet të ndjehem e nderuar unë se më acaron nervat ai ?

- Hahahahahahaahahaha

- Çke që qesh moj?

- Epo kështu lindin dashuritë e mëdha motrushe duke acaruar njëri-tjetrin

- Ça thua moj shushk, ça dashurie , unë ate nuk e duroj dot ta kem afer, e kam si alergji

- Ëhë po po alergji e ëmbël ama

- Pffff o zot me kë merrem dhe unë

- Ika unë se arrita oj zhele

- Shyqyr se më çmende, pacim

- Pacim vajzë e acaruar

Hëngra darkë dhe u ngjita lart, hyra në dhomë, u shtriva në krevat dhe hyra në fb. Pash se "mister acaruesi" më kishte dërguar ftesë. Nuk do ja pranoja por u bëra kureshtare dhe I hodha një sy profilit të tij , në fakt nuk ishte dhe aq I shpifur por gjithsesi mbetej një debil acarues. Mbylla fb dhe bëra detyrat, sigurisht të vetmet që lash ishin ato të matematikës.

I mbarova detyrat dhe zbrita poshtë që të ndihmoja mamin për ndonjë punë shtëpie. Pasi mbarova ato erdhi darka , babi u kthye nga puna dhe u ulëm së bashku për të ngrënë.

Hëngra dhe po më flihej shumë gjum.

- Ma po iki unë natën

- Natën

- Natën ba

- Natën dhe mbulohu mirë se është ftohtë- eh babi gjithmonë me të njejtat gjëra

- Mir ba- putha vellain dhe ika

U zgjova çuditërisht sot u ngrita vet pa më ulëritur mami. Ishte herët, kreva rutinën e mëngjesit dhe thash të dilja. Shkova te Lea dhe e thirra , më pas u nisëm të dyja në 7:55 ishim në stacion.

Hipëm në autobus unë para ajo kaloi mbrapa. Te vendi I parë , të dyja sendiljet ishin bosh. U ula dhe u spostova tek sendilja nga dritarja , vura kufjet në vesh me volumin në maksimum dhe mbylla syt , pas nja dy stacionesh besoj , ndjej një dorë që më preku tek supi. Ngre kokën dhe shof që ishte Rajan acaruesi.

Hoqa kufjet dhe ai më tha:

- Mgjesi kukull- nuk I fola

- Pse nuk më flet moj?-ndërkoh ishte ulur pranë meje

- Më falni me mua e kishit?

- Po sigurisht që me ty

- Epo unë kam një emër dhe ai nuk është kukull

- As komplimenta nuk pranon ti?

- Jo- ia preva shkurt. E pash që u acarua shume

Autobuzi arriti po ai nuk po ngrihej dhe unë nuk kishia si të kaloja.

- A mund të ngrihesh?

- ....

- Hej dëgjon apo jo? – I thash dhe e preka te supi

- Ou me mua e kishit?

- Po a nuk e shikon që nuk ka njeri tjetër në autobus? Tani cohu se më duhet të kaloj.

- Nuk dua të ngrihem .

- Ore ti debil ngrihu se nuk dua të vonohem për fajin tënd.

- Në rregull do të largohem vetëm nëse më puth në faqe, tn po desht ne ndonjë vend tjetër ti unë nuk kam kundërshtime.

Në ëndrat e tua, mendova por nuk ja thash sepse atëherë nuk do të ngrihej kurrë.

- Hmm ok do të të puth, ama pasi të më hapësh rrugën

- U tha u bë- tha duke buzëqesur , I shkreti e mori seriozisht atë që I thash.

U ngrit nga sendilja dhemë la të kaloja ndërkoh ktheu kokën dhe po priste që ta puthja por .....