💀CANAVARLAR OKULU💀

💀4💀

Grizella💀
Dalgın dalgın dolanıyordum okul koridorlarında. Bunalımda olduģum iki ay boyunca doģru düzgün odamdan dışarıya çıkmamıştım. Gerçi çok yer yanmıyordu. Yani bu ahmak okulu gezsen ne gezmesen ne deģil mi? Ama sorun şu ki:  Arena Savaşları adı verilen ölümüne dövüşlerden saģ çıkmamız lazım. Bunun için büyü gücü, büyü gücü için bilgi birikimi,bilgi birikimi için kitap, kitap için de kütüphabe gerekli.

Gel görelim ki 2 aydan beri bu okulda olan ben, daha kütüphanenin nerede olduģunu bilmiyorum. Hemen bulmam lazım!

Etrafıma bakına bakına ilerlerken kendimi garip hissetmeye başladıģımı farketmiştim. Odadan ayrılmadan önce de bu his vardı ama kahvaltı yapmadıģımdan olduģunu düşünmüştüm. Şimdi ise öyle olmadıģına kesinlikle emindim.

Biraz otursam geçer, diye düşünerek okulun, kocaman pencerelerinin iç kısmında kalan çıkıntısına yaslanmış ve gözlerimi ovuşturmaya başlamıştım.

Durumun düzeleceğini düşünsemde şuanda durum git gide kötüleşiyor gibiydi.
Gözlerim iyice kararmaya başladıģında bedenim istemsizce yere doģru harekete geçmişti.

Uyuşmuştum adeta, hiçbir şey hissetmemiştim.

...

Fokur fokur kaynayan kazanın çıkardıģı sesler eşliģinde gözlerimi yavaşça açmıştım. Bir iki kırpıştırmadan sonra görüşüm netleşmişti. Çok tanıdık gelen bir tavan ve dört duvar arasında bulmuştum kendimi.

Oturduģum yerde yavaşça oturur pozisyona geçtim. Nerdeyim, kafasıyla etrafımı incelerken gözlerim şuan üzerinde bulunduģum koltukta donup kaldı. Bu, şu kaba büyücünün oturduģun için beni aşaģıladıģı koltuktu.

Hızlıca toparlanıp ayaģa kalkacaģım sırada arka tarafımda uzanmış minik bir bedenin minik ellerini belimde hissetmiştim. Yüzümü hafifçe arkaya çevirdiģimde bu minik bedenin Aristo olduģunu farketmiştim. Uyuyordu.

Onu rahatsız etmemek adına yavaşça elinden tutuo çok ufak harketlerle ellerinu belimden alarak koltuģa bırakmış ve ayağa kalkmıştım.

Nasıl gelmiştim? Ne zamandır buradaydım ve Aristo niye bana sarılmış şekilde uyuyakalmıştı?.. bunun gibi daha bir çok soru beynimin içinde dönüyordu. Hepsinin cevabını bulacaktım ama şuan Elın ile karşılaşmak istemiyorsam buradan çıkmalıydım bir an önce.

Kapıya doģru yöneldim ve kapıyı açacaģım sırada arkadan gelen bir ses durdurmuştu beni.

''Bekle.''

Arkamı dönerek sesin nereden geldiģine baktım. Elın ilerdeki tek kişilik koltuktan bana bakıyordu. Ne diye durdurur ki beni?!! Hem beni buraya niye getirdi? Aristo'nun beni taşıyacak hali yok ya!

''Neden?''

Gözlerini devirerek oturduģu yerden kalktı ve masanın üzerinde duran bir şişeyi alıp yanıma  geldi.

''Günde iki kere.''

Bir elindeki şişeye bir de onun itiraz kabul etmez suratına baktım. Ego kralı! Al o şişeyi sen... siz anladınız.

Şişeyi almayarak arkamı döndüm. Onun vereceģi hiçbir şeye muhtaç deģilim. Kapıyı açmak için uzandıģım sırada birden kapı kapandı. Elın büyü gücünü kullanarak kapatmıştı kapıyı. Uf, ne istiyor bu?! İşim gücüm var benim.

Arkamı döndüm.

''Ne var Elın?!''

''Al şunu!''

''İhtiyacım yok.''

''Buna sen karar veremezsin. Seni büyüyle tedavi ettim ve bu ilaca muhtaçsın!''

Aklı