Uyandığında kahvaltısını yapıp çantasına bolca erzak dolduran Hakan arabasına atlayıp yaylanın yolunu tuttu. Arabanın arka koltuklarını yatırıp altına minder sermiş, arabanın yanında ateşini yakmış keyfine bakar oldu. Her şeyi herkesi bırakıp kafasını rahatlatmaya başladı.
Başkalarının istekleri içinde kaybolmuşluğunu düşünerek kahroluyordu. Artık kendisiyle arasına girebilecek hiçbir olay ve insanın olmaması gerektiğini anlayana kadar dönmeyi düşünmüyordu. Sıcaklık konusunda fazla derdi olmasada yanan kozalakların çıtırtılarını dinlemek için yakmıştı ateşi.
Sevdiği kadınlar hayatını duman Edip gitmişti, ateşi yakmasının sebebi dumanlarından kurtulmakta olabilir, o da emin değil. Kasirgalara verilen isimlerin hep kadın adı olmasını düşündü bir kez daha, arkasında hep enkaz bırakır kasırgalar.
Şimdi tadilatına başlanmış enkazın adı ise HAKAN...
