Element Koruyucuları

Kurt

Alex ağızından:

Yere yığılan Catrin..

Kül olmuş büyücüler...

Ve doğa koruyucusunun yaşadığını öğrenmek....

Bu ne lan! Ne oluyor burada.

Mavi ışık ankalarından biri hızla Catrin'e yaklaştı.
Hala daha olanları idrak edemiyordum. Peki Roy'un dediklerinin ne kadarı doğruydu?

Ayağa kalktım. Benim en güzel sakinleştiğim yerime doğru yürümeye başladım.

Catrin ağızından :

-Uyanıyor galiba.

-Evet,evet gözünü kıpırdattı ben de gördüm.

Gözlerimi beni karanlıktan kurtaran ışığa açtım.

Tepemde duran elementlere baktıktan sonra yavaşca doğruldum.

-Kız napıyon yat yerine!
John beni azarlarken onu umursamadım. Yataktan kalktım ve paytak adımlarla revirden çıktım.

Yorgundum. Vücudum bu gücü istemiyordu. Kaldırabileceğimi sanmıyordum. Güçlü değildim. Dayanacağım kimse yoktu. Eğer orada bayılmasaydım kötü sonuçlara yol açıcaktım. Çünkü damarlarımda akan müthiş gücü hissetmiştim. Ve kontrolden çıkarsam çok kötü şeyler olucaktı. Bir de olaya şu yönden bakalım:
Son doğa koruyucusuyum ve ayrıyetten mavi ışık ankasıydım. Bu gücü lehime çevirip övünebilirdim ancak ben gücümle gurur duymuyor aksine tiksiniyordum. Ben böyle olmasaydım şu an tek düşüncem sınavlar,geleceğim ve acaba yarın okuldaki sürtüklerden nasıl bir aşağılanma cümlesi duyucaktım?

Düşünceler zihnimi kemirirken odamın önüne geldiğimi fark ettim. Kapımın şifresini girdikten sonra odama girdim ve dolabımdan siyah tayt ve siyah bluzumu giydim sonra kendi irademle uykuya merhaba dedim.

***
Çok değil. En fazla bir bilemedin iki saat sonra uyandım. Hava kararmaya yüz tutmuştu. Odadan çıktım ve Alex'i aramaya başladım. Ama bulamadım. Ormana doğru ilerledim. İleride uçuşan ateş böceğine benzeyen varlığa yaklaştım ve fısıldadım.
-Beni ateş koruyucusu Alex'e götürür müsün?

Böceklerden birisi ileriye doğru uçmaya başladığında onu yavaş adımlarla takip ettim.

Rüzgâr püfür püfür yüzüme eserken bu karanlık yollarda ilerliyordum.

İki seçimim vardı:

Ya karanlığın içerisine girip cesurca ilerliyecektim..
Ya da ödleklik yapıp aydınlığa kaçıcaktım.

Bir yol yanlıştı. Ama hangisi? Ben daha hangi yolu bile seçtiğimi bilemiyordum. Ancak şunu biliyordum. Seçtiğim yol hayatımı değiştirecek karardı...

Böcek bir noktada durdu ve kayboldu. Etrafıma baktığımda burada kimse yoktu. İlerideki göle yaklaştığımda Alex'in orada olduğunu gördüm.

Hem de kanatlarıyla birlikte!

Kanatlarını çıkardığından dolayı t-shirt'i yoktu.Etrafa baktığımda t-shirt'inin ağacın altında olduğunu gördüm. Yanına yaklaştım ve 2-3 adım ötesinde durdum. Burada olduğumu biliyordu.

Ama susuyordu,susuyorduk.

-Biliyordun değil mi? Herkesten sakladın.

-Herkes değil. Sizden John biliyordu. Yalnızca o...

-John'la aranızda ne var?

-Ne!?

-Sevgili misiniz?