Dahlia Mevsimi

Bardak

     "GERÇEK OLAMAZ!"

      Winona bu küçük çığlığın ardından gülmeye başlamıştı. Şaşkındım ve o kağıtta ne yazdığını deli gibi merak ediyordum. Sonunda kağıdı alabilmiştim ve okumaya başladım. Mektupta anlayamacağım saçma sapan kelimeler vardı ama seçebildiğim kelimelerden anladığım kadarıyla bu adam bir göz doktoruydu ve mesleği bırakmıştı. Ama mektup çok ünlü bir üniversite hastanesinden gelmişti. Ondan öğretim üyesi olmasını istiyorlardı.

     Ne yani bu adam bir doktor muydu şimdi? Hemde GÖZ DOKTORU! Ben bu adamı rüyamda bir kadının gözünü oyarken görmemiş miydim? Şimdi bunlar ne anlama geliyordu?

      Biz bu olayın şoku içerisindeyken bir öksürük sesiyle irkildik. O adam bize korkutucu denebilecek kadar sakin bir bakış atıyordu. Winona hemen öne atlayarak bizi bu sonsuzmuş gibi gelen sessizliğin içinden çekip çıkarmıştı. Konuşmaya başladı. Tam odaklanamasam da neden buraya geldiğimize dair binbir türlü yalan söylemeye çalışıyordu -Ah Winona hiç bir zaman beceremezdi zaten-. Bu sefer ben onu bu durumdan kurturmak istercesine ilgiyi üzerime çekmek için fenelaşıyormuşum gibi davrandım.

     Zaten epilepsi hastası olduğumdan dolayı bu pek zor olmamıştı. Winona da telaşlanmış olacaktı ki bunun gerçek bir nöbet olmadığını anlamamıştı. Winona "Epilepsi, epilepsisi var!" diye bağırırken o adam beni kucaklamış, evine doğru taşıyordu. İçeri girdiğimizde şok olmuştum; BU EV BENİM DAHA ÖNCE RÜYAMDA GÖRDÜĞÜM EVİN AYNISIYDI! 

    Biraz kendime gelmiş gibi yaptım ve yattığım koltukta doğruldum. Winona'ya masum ama tuhaf bakışlar atmaya başladım. Halimden anlamış olacak ki benim için bir bardak su istedi. Adam yanımızdan uzaklaştığında ona bu evin rüyamda gördüğüm ev olduğunu tek nefeste açıkladım. Winona şaşırmıştı ama pek inanmış gibi davrandığı söylenemezdi. Tam o sırada adam geldi.

    "Ah, sanırım daha önce size kendimi takdim etme fırsatı bulamamıştım; ben Elvio." dedi. Winona karşılık verdi  ve biz aylardır aynı kasabada yaşadığımız bu esrarengiz adamın adını, mesleğini sonunda öğrenebilmiştik. Elvio bana nasıl olduğumu sorduğunda ağzımı açacak cesareti kendimde bulamadığımdan kafamı sallamakla yetindim. 

     Winona sıcakkanlı birisi olduğundan Elvio'yla kaynaşmaya çoktan başlamıştı bile. Elimi yüzümü yıkamak bahanesiyle etrafı kolaçan etmeye karar verdim. Elvio'ya lavaboyu sorup ayaklandım. Lavaboya giderken koridorda ki sehpa ve koridorun sonunda rüyamda gördüğüm odayla aynı yerde olan ve menteşelerine kadar o odanın kapısına benzeyen bir kapı gördüğümde hem korkup hem meraklanmıştım. Mutfağı görünce su içmeye karar verdim ve sürahinin olduğu masaya doğru yürümeye başladım. Gözlerim rüyamda gördüğüme benzeyen herhangibir şey ararken bende masaya yaklaşmıştım.

Tam bardağa uzanacaktım ki ayağımın altındaki hışırtıyla irkilip koca bir çığlığı bastım !