"Nüfusun yarısı göç etmiş. Diğer yarısıda saraya girmek için çabalıyorlar." Kral oturduğu yerden kalktı. O güçlü biriydi. Bu kadar çabuk pes edemezdi. Halkla konuşması gerekiyordu ama halk onu dinleyecek durumda değildi. İçlerinden bir sözcü getirmesini istedi gardiyanlarından. İçeri bir kadın girdi. Sarı saçlarını topuz yapmıştı. Üzerinde gelinlik vardı. Gelin olduğu belliydi, neden onu sözcü olarak seçmişlerdi ki?
"Sizin yüzünüzden kocam olacak adam öldü. Şehre geldiler ve onu vurdular. Sizse korkunuzdan saraydan çıkamıyorsunuz. Kaç kişiyi vurdular haberiniz var mı? Kaç cana kıydılar!"
************************************
"Şehre kadar indiler mi?" Şehre kadar indilerse ülkenin sonu yavaş yavaş yaklaşıyordu. Bundan sonra yapılacak tek bir şey vardı, ülkenin güvenliğini arttırmak.
"Evet, indiler ama sizin bizden önce haberdar olmanız gerekiyordu. Siz nasıl kralsınız?" Kadın son dediklerini düşününce özür diledi.
"Asıl özür dilemesi gereken kişi benim. Sizi bu durumdan kurtaracağım." Kral harekete geçmeliydi. Ülkesi yok oluyordu.
Konuşma balkonuna gidip halkla konuşmalıydı. Bir planı vardı ve bunu halka anlatmalıydı. Odasının kapısını gardiyanların açmasıyla hızlı adımlarla ilerledi. Silah seslerini duyudu. Bazı silah sesleri sarayın içinden geliyordu. Kafasında hissettiği darbe ile yere yığıldı.
Gözlerini açtığında sarayın hastanesinde yatıyordu. Etrafına bakındı yanındaki masada gül demetleri vardı. Gül demetini aldı, içinde bir de zarf vardı. Zarfı hemen açtı ve okumaya başladı.
"Bu olacakların sorumlusu sensin. O imzayı atmalıydın!"
Kağıdı buruşturup yere attı. Olacakların sorumlusu o muydu? İki ülke arasındaki sorunları bir tek o imza durdurabilirdi ama imzalayamazdı. Kızından vazgeçemezdi.
Diğer ülke ondan kızını istemişti. O da vermemişti, amaçları evlilik değildi o ülkenin. Her yıl kraliyet ailesinden bir kişiyi öldürüyorlardı. Aslında o ülke hakkında böyle söylentiler vardı ama o ilk başta inanmamıştı. Geçen yılda oğulnu istemişlerdi. Oğlu gitmişti o ülkeye ama geriye dönemememişti. Oğlundan geriye kalanlar eşyaları ve hatıralarıydı.
Bir kral ülkesini korumak için elinden ne geliyorsa yapmalıydı. İmzalayacaktı, devleti için kızından vazgeçecekti ama yapacaktı bunu, devleti için yapmalıydı.
Kralın imza atacağına dair haberler yayılmıştı diğer ülkede. Güçlü bir ülke olduğu için kimse onunla savaşmak istemiyordu. Hemen pes ediyorlardı. Fakat son görüştüğü kral kabul etmemişti anlaşmayı. Şimdi ise kralın anlaşmayı kabul ettiği söyleniyordu ama artık çok geçti. Kızı için devletinden vazgeçen insan cezalandırılmalıydı.
Kralın imzayı kabul ettiğine dair belgeyi yırttı. Boş bir kağıda onaylanmadı yazdı. Diğer ülkeden barış için gelmiş olan adama zarfı vererek sırıttı.
"Sonunuz yaklaşıyor!"
