Duyduğum sesin kime ait olduğunu bilmiyordum ama kesinlikle tüylerimi ürpertiyordu. Bahsettiği kişi Natsu muydu? Natsu bana aşık olmuş olamazdı.
Eğer öyleyse de bunu kesinlikle belli etmiyordu. Dağılmış üzerime çeki düzen verip, evde Natsu'yu aramaya başladım. Salonda televizyonun karşısında yayılmış yatıyordu.
"Natsu?"
Yanına yaklaştığımda uyuduğunu gördüm. Uyurken çok masum gözüküyordu. Aslında Natsu benim için hiç korkunç birisi olmamıştı. Nedense bana zarar vermeyeceğini biliyordum. Birden Natsu'nun karşısındaki sehpaya oturup onu izlerken buldum kendimi.
Natsu'ya aşık oluyor olabilir miydim? Hayır. Bu ikimiz için de kötü olurdu. Benim önceliğim babamı ve halkımı kurtarmak olmalıydı.
"Ne düşünüyorsun diye sorardım ama bana bakarak dalmış olman her şeyi açıklıyor."
Sehpaya doğru yaklaşıp -yani bana- fısıldayarak konuştu.
"Yine kekeliyorsun Luce."
Nutkum tutulmuş bir halde sadece ona bakıyordum. Daha da bana yaklaşıyordu ama kılımı kıpırdatamıyordum.
Artık burunlarımız birbirine değiyordu.
"Lucy, şuan seni öpsem tokat yer miyim?"
Sesimi çıkaramıyordum. Beni öpmesini istiyor muydum? Evet. Beni öpse ona tokat atar mıydım? Belki. Cevap vermeyince konuşmaya devam etti. Konuştukça dudakları dudaklarıma değiyordu.
"Hoş tokat atacağını bilsem de seni öpeceğim."
Sesli bir şekilde yutkunduktan sonra dolgun dudaklar dudaklarıma kapandı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Natsu'nun dudakları dudaklarımdayken onu sevmemem gerektiği kafama dank etti. Şimdi olmazdı. Şimdi buna izin veremezdim. Önceliğim babam olmalıydı. Natsu'yu buna sürükleyemezdim. Beni sevmesine izin veremezdim.
Birden Natsu'yu kendimden uzaklaştırdım.
"Bir daha bunu yapma."
Dedikten sonra odama koştum. Ağlamak istemiyordum ama gözyaşlarım benden izinsiz akıp gidiyordu.
