SEN BENİM NEFESİMSİN

SBN/4🎈

Multi: Selim ve Aylin

Gözlerimi kapattığımda tek yaptığım dua etmek olmuştu. Şuan başka çarem yoktu. Ahsen bu durumda yürüyemiyordu bile.

Duyduğum yumruk sesiyle gözlerim hemen açıldı.

Selim'in ne işi vardı burada. Yanındaki adamla bu sarhoş herifleri dövüyorlardı.

Ama şuan bunları düşünemeyecek durumdayım.

Hemen Ahsen'e baktım. Nefes alış verişleri zorlaşmıştı. Allah kahretsin.

İkiz olduğumuzdan dolayı bazı özelliklerimiz birbirine benziyordu. Bunlardan biri ise, benim hız fobim vardı Ahsen'in ise panikatağı.

"Ahsen kendine gel! Ahsen! Sakin ol herşey geçti! Lütfen sakin ol!"

Ellerimi sımsıkı tuttu ve derin derin nefes almaya başladı.

Selim'ler, adamları dövdükten ve yolladıktan sonra bizim yanımıza gelmişlerdi.

"Ne oldu Aylin"dedi ve yanımıza çömeldi.

"Panikatağı var. Çok korktu. Sakinleşmesi gerekiyor."

"Ben ne yapabilirim peki?"

"Su alabilir misin?"

Gözünü benden ayırıp ayakta ki adama baktı.
"Aras gidip bir şişe su alsana şuradan"dedi ve karşıdaki büfeyi gösterdi.

Demek adı Aras'tı. Esmer ve mavi gözlüydü. Selim'den biraz daha kısaydı ama en az onun kadar yakışıklıydı.

Aras onu onaylayarak hemen gidip büfeden suyu alıp geldi.

Benim elime verdi. Suyun kapağını açtım ve Ahsen'in başını kaldırıp yavaşça içirdim.

"Ahsen! İyi misin?"dedim ve olumlu bir cevap bekledim.

"İyiyim merak etme."dedi ve olduğu yerde doğrulmaya çalıştı. Ben yardım edecektim ki Aras beni engelledi.

"Bırak sen"

Selim ve Aras Ahsen'in kollarına girerek ayağa kaldırıp banka oturttular. Ahsen iyi olduğu için gerçekten ben de rahatlamıştım

"Bu arada Aras ben. Selim'in yakın arkadaşlarından biriyim. Kardeş sayılırız"diyerek elini uzattı.

"Memnun oldum. Aylin bende"

Uzattığı elini sıktım ve gülümsedim.

"Aras sen Ahsen'in yanından ayrılma."dedi ve beni kolumdan tutarak biraz ileriye sürükledi. İyice alıştı bu da ya.