Renksiz Bir Kadın

~REYA~

Uzun zaman oldu görüşmeyeli.
Ne dersin yine düşünceleri kaynatmaya,  ha ?
Duyuyorum , duyuyorum fısıltılarını şhh , kimse duymasın.
Kanatalım o zama.
Bilirsin beni,her sabah ruhsuz duvarlarımla bakışırım.
Şu günler  kafam epey dolu.
Zihnimde binlerce kişiyi öldürdüm.
Sevmiyorum insanları , ne yapayım ama
Ölürken korkuyorlar , korkakları neden seveyimki.
Tek şeye ihtiyacım var , o da boğazına ip geçirdiğim düşüncelerin altındaki kırık tabureyi devirecek biri.
Ah , ne güzel olurdu.
Lâkin reya kaldırabileceklermi zihnimdeki atmosferi ? Zihnimde oksijen yok , oksijen yerine düşünceler,  acılar,  öldürdüğüm cesetlerim , kenarlarda kanlı ipler.
Sanırsam kaldıramazlar zihnimi.
Ağır gelir ölümden korkan bedenlerine , içimdeki mezarlık. Her zaman yaptığım gibi sana sığındım,  lâkin zihnimden de hayır yok.
Çünkü sen zihnimde tek canlı kalan yanımsın , fakat senden de hâyır yok.
Sanırım yine ölü zihnimdeki insanları kaldırıp, kendime arkadaş yapacağım.
Zaten işleri çabuk biter, görev verceğim onlara.
Ayakları kırık taburemi devirip , öldükleri yere geri dönüp uykuya dalacaklar.
İnsanları alsam zihnime, üşürler biliyorum.
Kanayan zihnim haddinden fazla soğuk ... Kan sıcaktır. Kanamasına rağmen soğuk.
Anlatabiliyormusun ?
Demekki damarlarımdaki kan bile yavaş yavaş soğuduğuna göre... Bedenim bile soğuyor Reya... Üşümeye de başladım.
Bu sefer daha fazla uyuyacağım sanırım...
Bedenen de ölüyorum sonunda.
.

~Balık hafızalı kız~
_Ikstuarpok_

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Öhöm... Az konuşcam ( sanki hiç yapmadığım şey jsjsjjs)
Sen beni bilirsin ben sana sevdiğimi asla belli edemem.
Sen sadece sana sarıldığımda anlarsın ne kadar sevdiğimi.
Kaburgalarını kırarcasına sarılırım sana.
Öyle uzun, güzel cümleler de kuramam.
Utanırım bilirsin.
Ay çok utandım der, yüzüm kızarır benim.
Güzel şeyler yaşamadın.
Bunun en iyi ben bilirim.
Ama biz seninle omuz omuza ağlayınca güçleniriz, hatırla.
Bak yine utandım.
Seviyorum seni.

NOT ; menekşelerim bölümü ben yazmadım.
Can dostum yazdı.