Δύο κόσμοι που συναντήθηκαν εξαιτίας ενός φρικτού ατυχήματος...
Η αγάπη τους μεγαλώνει μέρα με την μέρα...
Άραγε θα είναι επιτέλους μαζί;
Ακολουθήστε την Κέιλα και τον Τζέιμς σε ένα ταξίδι γεμάτο αγάπη,πάθος και δάκρυα.
Γιατί...Ο Έρωτας Είναι Παιχν...
Και για να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου, κανείς δεν πρόκειται να νοιαστεί,να καταλάβει ή να μείνει.Στις δύσκολες ώρες πάντα μόνη ήμουν και πάντα μόνη θα είμαι.Όλα τα άλλα είναι απλά θόρυβος.
-Σιωπή
***
(Βάλτε το τραγούδι ....ταιριάζει απίστευτα με το σημερινό κεφάλαιο😉😉)
Κέιλα
Δεν μπορούσα να ακούσω άλλο...έπρεπε να φύγω, με γρήγορα βήματα βγαίνω από την αίθουσα...η ανάσες μου βαριές.
θα με αφήσει, θα με αφήσει και θα φύγει...πάνω που τον βρήκα θα τον χάσω....δεν θα το αντέξω.
Υπήρξε ποτέ μια στιγμή στην ζωή σας που θέλατε κάτι αλλά δεν μπορούσατε να κάνετε τίποτα για να το αποκτήσετε, να ήσασταν απλώς αβοήθητοι.Πάρα πολλές φόρες και αυτή είναι μία από αυτές...
"αν τον ακολουθούσα, πήγαινα μαζί του στην Ρώμη;"
Η φεμινίστρια μέσα μου ξύπνησε και απάντησε: "όχι Κέιλα, δεν θα παρατήσεις την ζωή σου για ένα αγόρι...μπορούμε να τα καταφέρουμε και μόνες μας"
"μα τον αγαπώ" λέει η ερωτευμένη πλευρά μου.
"ναι γλυκιά μου το ξέρω αυτό αλλά εδώ είναι όλοι η ζωή μας...δεν γίνεται να παρατήσεις τους γονείς σου, την δουλειά σου,το σπίτι σου και τους φίλους σου για να το παίζεις νοικοκυρούλα στον Τζέιμς" λέει ξανά η φεμινίστρια μέσα μου.
"μα...μα..."
"δεν έχει μα. Αν σε θέλει μπορεί κάλλιστα να αρνηθεί την θέση και να κάτσει στα αυγά του....αλλιώς άφησε τον να φύγει και που ξέρεις μπορεί να ξανά βρεθείτε .
Τις σκέψεις μου διακόπτει ο Τζέιμς μπαίνοντας από την πόρτα του γραφείου μου...το βλέμμα του είναι ηττημένο και στεναχωρημένο και τότε ήταν που κατάλαβα ότι αυτό που έχουμε δεν μπορεί να σωθεί.
~*~
Δεν μιλήσαμε μόνο καθόμασταν και κοιτούσαμε τον τοίχο...επί ώρες δίχως λόγια, μόνο σκέψεις.Δεν χρειαζόταν να μιλήσουμε, ξέραμε τι θα γίνει και προσπαθούσαμε απλώς να το αποδεχτούμε.
"Συγνώμη" λέει σπάζοντας την ησυχία .
"δεν χρειάζεται να απολογείσαι, καταλαβαίνω" λέω κοιτάζοντας κάτω με βουρκωμένα μάτια.
"θα σου ζητούσα να έρθεις μαζί μου αλλά ξέρω ότι είναι πολύ εγωιστικό από μέρος μου, έχεις μια ζωή εδώ...δεν μπορώ να σε ξεριζώσω από αυτήν" λέει σκύβοντας το κεφάλι.
"Σ΄αγαπώ" του λέω και σιωπηλά δάκρυα αρχίζουν να κάνουν την εμφάνιση τους.
"και εγώ σ΄αγαπώ...πολύ...δεν ξέρεις πόσο" λέει αγκαλιάζοντας με .
"πότε φεύγεις;" ρωτάω μετά από μερικά λεπτά.
"σε μια βδομάδα" λέει και με αγκαλιάζει πιο σφιχτά.
"μπορούμε να δοκιμάσουμε σχέση εξ'αποστάσεως" προτείνει αλλά και οι δύο ξέρουμε την απάντηση.
"δεν θα δουλέψει Τζέιμς...θα έχεις πολλά στο κεφάλι σου και θα είσαι συνεχώς απασχολημένος το ίδιο και εγώ" λέω κουρνιάζωντας περισσότερο στην ζεστή του αγκαλιά.
"Τζέιμς..." λέω .
"χμμ"
"θέλω να ξέρεις ότι θα σε περιμένω...όσος χρόνος και να περάσει, θα είμαι εδώ" λέω κοιτώντας τον στα υπέροχα μπλε μάτια του.
"όχι Κέιλα, σε παρακαλώ μην το κάνεις....δεν θέλω να με περιμένεις.Θέλω να φτιάξεις την ζωή σου, να βρεις κάποιον που θα σε κάνει ευτυχισμένη και θα σου δώσει ότι αξίζεις..." λέει δίνοντας μου ένα απαλό φιλί.
Έτσι μείναμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου απολαμβάνοντας την λίγη ώρα που είχαμε μαζί....
❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄❄
Γεια σαςς...το ξέρω ότι μπορεί να θέλετε να με σκοτώσετε πάλι αλλά dont worry οι δύο ήρωες μας δεν θα μείνουν δυστυχισμένοι...😉😉.
Μην ξεχάσετε να πατήσετε το🌟 και να σχολιάσετε ✏
Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο....
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
