Okula yeni gelmiştim son sınıftım. Hoca kendini tanıt demişti. Emin olup olmadığını sormuştum. Anlat diye kızmıştı. Anlatmaya başladım üzerimde bu kim acaba diyen bakışlar vardı meraklarını giderecektim. "Ben öfkenin vücüt bulmuş haliyim. Her an kalbimi katrana bulayan bi acıya sahibim cüzdanımın resim kısmında resim yerine jilet saklıyorum. Oksijen yerine sigara kullanıyorum . Su yerine kırmızı şarap içiyorum. Yemek yerine kazık yiyorum. Sanırım bu dünya da masrafsız misafirim. Gülüşlerimi paylaşmam gözümde hazır bekleyen su ve tuz karışımı damlayı paylaşmam sanırım biraz cimriyim. Ciğerimle sevişen sigara dumanı öksürmeye başladı. Kalbimi katrana bulayan acı onu yavaşlatmaya başladı. Soyut olan ölümüm yıllar önce gerçekleşmişti. Somut ölümüm çok yakında. "diyemedim. Ben Zeynep diyerek yerime oturdum. Cevap arayan gözler bana bakıyordu. Biri hariç. Kalem vardı elinde sigara tutar gibi tutuyordu. Sınıfta sigara dumanı kokuyordu ama yanında bi koku daha vardı ne olduğunu bilmiyordum ama kesinlikle ondan geliyordu. Hoca edebiyat dersi anlatıyordu konu ise aşktı. Bence konu saçmaydı. İlk günüm olduğu için bana soru sordu. Aşk nedir? . " Aşkı açıklamaya çalışmak saçma aşk açıklanamaz kelimelere dökülmez aşkı yaşamadan bilemezsiniz aşık olursanız yaşar mısınız o konu da muamma." sınıftakiler alkışlamaya başladı ama o hariç ama bakmıştı gözleri suyu andırıyordu jilet kadar keskin bakışları vardı intihar etmek istedim bakışlarında. İntiharım olağanüstü olmalıydı. Ben o bakışlarda intihar ettim.
