O iğrenç hastane yatağında yatarken tek düşündüğüm burdan kurtulup badeye kavuşmaktı ama bunun hiç bir zaman gerçekleşmeyeceğinin farkına varmıştım hayatın bu yaptığı adeletsizlikti neden eşcinsellere yer yoktu bu hayatta derin bir nefes alıp ayağa kalktım ve camı açıp ayaklarımı camdan sarkıttım ağzımı açtım ve bağırdım
-Ben bir eşcinsel im
Gözlerimden akan yaşları hissettim ve aşağa bakarak gülümsedim ve bedenimi bıraktım şiddetli bir acı ve gerisi karanlık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Eşcinsel in Mektupları
KurzgeschichtenEşcinsel bir kızın kaleme döktükleri Yazmakta berbat olan ucube bir yazar tarafından yazılmıştır... -silinip tekrar yayınlanmıştır...-