Mitch lunaparka girerken Jack dudağını ıssırarak öylece durdu. Mitch onun gelmediğini farkedince yanına döndü.
- Jack? Bir sorun mu var?
Jack yere baktı.
- Burası çok kalabalık... Yani... Şey... Seni kaybedebilirim...
Mitch anlayışla kafa salladı ve Jack'in elini tuttu.
- Önemi yok, bende seni yanımdan ayırmam olur biter...
Jack gülümsedi ve birlikte lunaparka girdiler. Mitch anlayamadığı bir biçimde heyecanlanmıştı. Jack'in uzun parmakları onunkilere dolanıkken içi bir hoş oluyordu. Jack'se, Mitch'in bu kadar sıcakkanlı olmasından hoşnuttu. Mitch sırıtarak Jack'in önünde elleri onunkilere kitli yürümeye başladı (Yazar burun kanaması ve nyan cat sendromu geçirerek ölür).
- Eeee, ne yapıyoruz? Roller coaster, korku evi, ahtapot?
Jack güldü.
- Sen hangisini istersen ona binebiliriz...
Mitch onu hızla sürükledi.
- Roller coaster!
Jack yine güldü ve onun peşinden gitti. Birlikte roller coaster'ın vagonuna bindiklerinde Mitch heyecanla kıpırdandı. Tren hareketlendiğinde ikiside gergince önlerindeki demire tutundular. Tren yavaşça yukarı çıkarken Jack keyif aldığı bir gerginlik hissetti. Tren hızlanmaya başlarken sağa sola dönüyordu. En sonunda hızla inip çıkmaya başladığında Mitch, demirden ziyade Jack'e tutunmaya başladı. Ikiside diğer insanlarla birlikte bağırırken aynı zamanda gülüyorlardı. En sonunda tur bittiğinde Mitch hala gülüyordu. Jack'se biraz fazla solgundu. Mitch onun bu halini görünce endişeyle elini sıktı.
- İyi misin?
Jack hafifçe silkindi.
- Son tur biraz fazla geldi...
Mitch onu çekip bir banka oturttu.
- Biraz dinlen...
Jack biraz daha iyi hissetmeye başlayınca hafifçe Mitch'e döndü.
- Şey, annenden nasıl izin aldın? Yani bu gün hafta içi sonuçta...
Mitch omuz silkti.
- Uzun zamandır ilk defa bir arkadaşımla dışarı çıkıyorum, doğal olarak hemen kabul etti...
Jack gülümsedi.
- Beni arkadaşın olarak görmene sevindim...
Mitch iç çekip başını onun boynuna yasladı.
- Umarım doğru olanı yapıyorumdur...
Jack sessiz kaldı. Sonra kolunu Mitch'in omzuna atıp gülümsedi.
- Dondurma yiyelim mi? (beynimde bir anda beliren sapık çok pis fanteziler kuruyor >:D)
Mitch gülümseyerek ayağa kalktı.
- Dondurmaya her daim varım...
Birlikte dondurma tezgahına doğru gittiler...
Jack sırıtarak Mitch'i çekti.
- Hadi ama ödleklik etme! Alt tarafı perili ev!
Mitch onu diğer tarafa çekmeye çalıştı.
- Girmek istemiyorum!
Jack onu kendine çekti, şimdi burun burunaydılar.
- Korkak kedi... Merak etme ben seni korurum...
Mitch yutkundu. Jack'le birlikte perili eve girerken ödü kopuyordu. İçeri girdiklerinde en başta ki korkunç kahkaha efekti bile Mitch'i yerinden zıplattı. Mitch, Jack'e sokuldu. Jack kolunu korumacı bir biçimde ona doladı. Mitch kendini bir kız gibi hissetsede, gururunu pek takamıyordu. Perili ev yeterince korkunç geliyordu zaten, birde Jack'e bu kadar yakın olmak içinde tuhaf bir his oluşturuyordu. Bunlar gururunu bastıracak kadar güçlüydü. Mitch tüm tur boyunca Jack'e sarıldı. Jack onun korktuğu her seferde omzunu sıvazlayarak onu rahatlatmaya çalışıyordu. Perili evden çıktıklarında Mitch derin bir nefes aldı. Biraz daha iyi hissediyordu. Jack kolu ona dolanık duruyordu. Mitch onlara bakıp gülüşen daha doğrusu cırlayan bir kız gurubu gördü. (Evet grubun elemanları kaldırın elleri xD) Bir anlam veremeyerek Jack'le oradan uzaklaşmak için hareketlendi. Sonra dönme dolabı gördü.
- Hey, dönme dolaba binelim mi?
Jack omuz silkti.
- Olur...
Birlikte gidip dönme dolaba bindiler. Jack yüzünde tuhaf bir ifadeyle Mitch'e döndü.
- Bugün için teşekkür ederim... Çok eğlenceliydi... (Ay yerim lan seni, Jack'e aşkım depreşti valla)
Mitch sırıtarak Jack'in omzundaki eline hafifçe dokundu.
- Ben teşekkür ederim...
Kafasını kaldırıp Jack'e baktı. Bulundukları bölme en tepedeydi şimdi. Jack'te ona dönüktü. Neredeyse burun burunaydılar. (Şarkı! şarkıyı açın allasen dış bağlantıda) Jack yavaşça ona uzandı, nedenini bilmediği bir çekimin etkisinde gibiydi. Dudaklarının arasındaki boşluk azalır gibi oldu ve Mitch uzanıp dudaklarını birleştirdi. Jack kollarını ona sıkı sıkı dolarken Mitch onun boynuna sarıldı. Birbirlerine yapışmış halde öpüştüler. Ve dönme dolap aşağı indiğinde ayrıldılar. Lunaparkın kapısında ayrıldılar. Mitch istemsizce dudaklarına dokunup duruyordu...
Ayyy sizi bilmem ama bence çok güzel bir bölüm oldu. Ve şarkıyı açmadınız değil mi? -.- Neyse multideki Jane, yazıyor ama belirtmek istedim. Ve nerede o gülüşen kız grubu? -el kaldırır- Hahhahahahah belki biraz ani oldu ama bence her hikaye, kitap ve filmin bir boyxboy'u olmalı fanfic olsa bile :) Neyse bir yaoi sapığı olarak bu bölümü yazmak için üç gün harcadım öyle görünmesede bu doğru. Ve bileğimi incittim -.- Çok canım yanıyor. Ama neyseki sınavlar bitti. Benimle fantezi yaşadılar lan resmen -.- Bildiğin kadın destek hattını arayacağım tecavüze uğradım diye. Ve evet öyle bir hat var ama kullanılmıyor :D Ülkemi ataerkillikle suçlamak kalp ben. Neyse çok konuştum öpüldünüz. Ha bu arada siz Grey'i bekliyordunuz, ahahahahhah yaşasın kötülük (diğer bölüme gelir korkmayın)
XOXO
