Sevgilim Bir Kumpir!

Dikkat Zombi Var!

Hande ve Hakan bana ne diyo la bu mal dercesine bakarken, bıkkınlıkla düşüncelerimi dile getirdim.

"Doğruluk mu cesaretlilik mi oynuyorsunuz desem, o oyun bu kadar kapsamlı olmaz. Kamera şakası falan mı bu?" dedim ve etrafa el sallamaya başladım. Maksat tanıyayım.

Hande'nin bana olan bakışlarını gördüğümde bunun kamera şakası olmayacağına karar verdim. Bu gerçekti.

Ne kadar inanmak istemesem de, annem ya da babam vampir/kurt adamlardı. Ya da daha bile kötüsü, evlatlıktım. Belki de babamın sürekli bana "evlat" diye seslenmesi bu yüzdendi.

Teknik olarak bir taraf seçmem gerekiyordu. Ama sağıma da dönsem, soluma da dönsem, deliye de dönsem kimseye güvenmiyordum.

Sonunda dershane arkadaşım, o kadar kopya da vermiştim, belki bir hayrı dokunur diye Hande'ye yürümeye başladım. Ama daha birkaç adım bile atamadan, öküz gücüyle birisi beni geriye doğru çekti.

İki tarafında benim için uğralması saçma olduğu için üzerimde acaba milyarlık yüzük falan var da ben mi bilmiyorum diye ceplerimi kontrol etmeye başladım. Hepsi boştu. Ya da arçelik... (zaa)

Hakan'ın arkasına geçtim ve Hande dil çıkardım. Hande ve yandaşları böğürüp pençelerini gösterdiklerinde, olabildiğince Hakan'ın arkasına sindim. Harbi bunlar garip bir şeyler. Buraya adımı yazzıyorum!

Hakan da beni korumak adına öne atıldı ve kavga etmeye başladılar. Bu altlı-üstlü görüntü pek hoşuma gitmediği için kenara çöküp Teen Wolf'un bir kısmını izlemediğim bir bölümünü izlemeye başladım.

Arada sırada ekrana ışık vuruyordu. Ben de bu yüzden yer değiştiriyordum. Ve haberim olmadan kendş hayatımı kurtarmış oluyordum. Ne kadar da havalı!

Dizinin izleyemediğim kısımı bitince, dikkatimi Derek ve şu adı her neyse olan baş alfanın kavgası yerine Hakan ve Hande'nin kavgasına vermeye çalıştım. Arada sırada tezavurat da yapıyordum.

Sanırım Hakan da kaybediyordu. Eh, 5'e 1 olunca başka bir sonuç zaten beklenemez.

Çabuk kaç Eylül! Aklını ve ayaklarını kullan! Onları daha fazla tutamam. Zihnimdeki Hakan'ın sesine benzeyen sesi duyunca koşup dışarı çıktım. O kargaşada hiçbir kurt adam beni fark etmemişti. Şimdi karşıma Harry Stiles çıksa bile şaşırmam vallahi.

Twitter kullanıcı adımı "Everlark"dan "BallıBebe"ye çevirdim ve koşmaya başladım. Telefonuma çantama sıkıştırdıktan sonra, bilekliğimi düzeltmek için kolumu sıyırdım. Gördüğüm manzara sayesinde neredeyse kusacaktım. Bu Derek'in arı giren yarasından bile iğrenç duruyordu.

Tırnak izi, bildiğin bir avuçluk deriyi eritmiş, koluma sarımsı yeşilimsi bir renk vermişti. Resmen kusmuk rengi yanii! Bildiğin sümük yeşili!

Yoldaki köpeğe söndüm ve, "Bunu kim yaptı Kont?" Dedim. Köpek havlayınca da, "Hain Hande!" Dedim ve yürümeye devam ettim. Hatta koşmaya. Çünkü çevremdeki insanlar sanki öldürecekmiş gibi bakıyorlardı.

Taksi durağına giden bir taksinin önüne atladım ve içeri girip kapıyı kapattım. Adam uzaylı görmüş masum köylü gbii bakarken, kolumu gösterip, "Baz gaza şoför bas gaza. Kim tutar seni bas gaza!" Diye cırladım. Ardından şoföre yaklaşık 50 TL verip "cool" bir şekilde, "Üstü kalsın." Dedim. Dışarıdan her ne kadar havalı dursada, içimde fırtınalar kopuyordu. 50 lira lan o.

Annemin ne olduğunu bilememenin verdiği garip duygularla içeri girdim ve danışmadaki ablaya kolumu gösterip, "Abla, acil bir şeyler yap. Ölüyorum anlasana, anlasana. Ölüyorum anlasana." Diye Beren Saat'in taklidini yaptım. (Böyle bi vine vardı genjler.)

Kadının bana boş boş bakmasında bi bokluk olduğunu anlamalıydım ama anlamadım. Kadın boş boş bakmaya devam etti. Ardından aniden, "Beyin!" Diye çığlık atıp üzerime atladı. Ben içimden saydırırken, aynı zamanda yeni küfürler keşfederken "Bende beyin yok apla. Malım ben. Sie lan piçoz!" Diye çemkirdimve koşmaya başladım. İşin garip yanı koca hastanede kimse beni duymuyordu ve bugün 3.'ye garip bir televizyon yaratığı ile karşılaşmıştım. Dünya garip bir yer...

Bir daha hastaneye gelmemek için yemin ettim ve merdivenlerden 5'er 6'şar atlamaya devam ettim.

Bir an görüş açımda her şey 2'şer tane olmaya başladı. Hasktr... Diye düşündüm. Az önce kaçamazken şimdi sıkıyorsa 2 tane zombiden kaç.

Hayatımın en ekşınlı gününü yaşıyorum ben ya!