Secret identity

Chapter 7

Mejo matagal .. Sorry na! ((:

--

After that incident, naging tulala na si Frances. I know, and I understand why. Siguro natrauma siya sa nakita niya. Kahit naman siguro ako ee.

nilalakasanko na lang ang loob ko para kay Frances. Ayokong makita niyang natatakot din ako kasi baka lalo siyang mawala sa sarili.

Kinausap ko na yung kaibigan ko. May mga kakilala siya na pwedeng mag trace ng kapamilya ni Ate Hilda.

After an hour may mga sinend na sakin contacts si Jin. Uhhg! this is so hard for me to tell them what happen.

Habang dinadial ko ee, nanginginig ako. Nakakaiyak. Aiish.

"Hello. Sino po to?" Bungad ng isang babae sa kabilang linya.

"Ah. This is Mark. Kaibigan ni Frances. Ka ano ano po kayo ni Ate Hilda?"

"Ah, anak niya ko. Bakit? May nangyari ba sa kanya?" Sht. Nahihirapan ako. Hindi ko alam kung pano sasabihin.

"Ano po kasi. Si ate Hilda. Ano....." Di ko talaga masabi.

"Anong nangyari sa nanay ko?." Nagaalala na din yung nasa kabilang linya. Nahihirapan talaga akong sabihin. Baka kung ano pa mang yari sa kanya. Pero kailangan na talaga niyang malaman.

"Wa-wala... na po si... A-ate Hi-Hilda." Nanginginig na ko dito.

"Anong ibigsabihin wala? Ha?"

"May... May... Pu-pumatay po sa-sakanya..." God! Nauutal na talaga ako.

Maya maya may narinig akong humihikbi sa kabilang linya. Aiishh.

Naputol na yung tawag. Di ko matanggap. Sobrang sakit nun para sa kanila. Lahat gagawin ko para sa katarungan ni Ate Hilda.

After kong kausapin yung anak ni Ate Hilda pumunta na ko kay Ces na kumakain. Hindi pala, nilalaro niya lang yung pagkain. Aiish.

"Frances, nakausap ko na yung anak ni Ate Hilda. Pinaalam ko na sa kanila. Kayalang biglang namatay yung tawag. Naiintindihan ko naman. Mahirap para sa kanila yun."

"...." Di niya ko sinagot. Nakatulala pa din siya.

"Ces, ayos ka lang ba?" Kinalabit ko na siya na parang nagulat pa.

"Huh? Kanina ka pa ba jan?" Di niya pala ako naririnig.

"Oo. Kain ka na. Wag mo laruin yan. (:"

Nginitian niya lang ako na halata namang pilit. Kumain na nga siya pero di niya naubos.

"Thank you Mark." Sinabi niya ng hindi nakatingin sakin.

"Para saan?"

"Dito. Sa pag stay mo sa tabi ko kahit di mo naman ako gaanong kilala."

"Wala yun ano ka ba. Basta para sayo."

Frances' POV

"Wala yun ano ka ba. Basta para sayo."

Malaki pasasalamat ko kay Mark. Sa panahon ngayon na kailangan ko talaga ng makakasama. Di ko pa nasasabi sa parents ko to. For sure uuwi sila dito. Ayoko ng dumagdag sa pasanin nila.

Lagi ng nasa tabi ko si Mark. Buti na lang talaga nandiyan siya.

"Frances. Gusto mo bang mamasyal? Para naman marelax ka."

Mamasyal? Siguro nga kailangan ko yun. Masyado na kong stress.

"Saan mo ko dadalin?"

"Enchanted you want?"

Omooo! gusto ko! Bata pa ko last time na napunta ako dun.

"Yes! ((:"

"Sige. Bukas. ((:"

"Thank you talaga Mark!"

Haaaay. Di ko na alam gagawin ko pag wala siya. Ang bait bait niya talaga.

----

Okaaaaaaay.. Sorry sa napaka tagal na UD.

Babawi ako. Ang dami kasing nangyari this past months.

Guys! Pa visit po ng prof ko. ((:

I have one shots story too

One going series din.

Pasupport and spread!

thank you ver much.

I love you all! (:**