Ahhh...Başımda inanılmaz derecede kötü bir ağrı var.Bu Robert gerçekten 'şapşal' lafından hoşlanmıyormuş demek ki.Ben de ne saçmaladım kim hoşlanır ki.Bu saçma düşüncelere son vermem gerektiğine karar verdim bir anda.Artık vampirdim.Robert'tan nefret ediyorum.Evet ondan nefret ediyorum.Kendimi sonunda toparladım ve ayağa güçlükle de olsa kalktım.Ben elbet bunun intikamını Robert'tan alırım.Elbet yalnız yakalarım onu o zaman işte o zaman kötü şeyler olucak işte.
Auvv kendimi farklı bir derecede enerjik hissediyorum.Vampiğr olmak o kadar kötü olmasa gerek.Kimi kandırıyorum artık bir canavarım.Artık herkes benden tiksinecek.Ama neden?Burada birçok vampir var ve bu o kadar da tiksindirici değil.Yani sanırım.Yani umarım...Evet hemen Lea'yı bulmalıyım.Böyle birisiyle nasıl çıkıyor.Aman Allahım o katlanılmaz birisi.Lea neden hiçbir yerde yok.Büyük ihtimal Robert onu yanına aldı.Lea onun yanındayken birşey yapamıyacağımı düşünüyor ama yanılıyor.Ben yeni bir vampirim ve Robert'tan çok daha güçlüyüm.Onun kafasında bir odun tabakası kırmak istiyorum.Evet bunu gerçekten istiyorum.Hemen bahçeye çıkmam mgerek diye düşünüyordum ki meğer bizimkiler sınıftaymış.Lea Robert'ın kulağına birşeyler fısıldıyor.Sanırım gitmesi gerekecek.Düştün elime Robert!Sınıfta mutlu bir ifadeyle girdim.Tabi gözüm Robert'ın üzerinde.Sırama geçtim ve boş bir kağıda birşeyler yazdım ve onun sırasının üzerine bırakıp çıktım.Tepkisini merak ediyordum ama olsun.
Robert kağıdı açtı.Ve içindde "Eski dostun,yeni düşmanın.Elizabeth snden bunun acısını çıkaracak." yazıyorduBunu ben yazdım tabiki.Ben kapının arkasında onu gizlice izlerken Robert'ın hiçbirşey yapmamış ta sanki bunların hiçbirinden haberi yokmuş ta masum bir çocuk gibi etrafına bakındığını gördüm.Ne yani bu çocuğun hafızası mı silindi birden.Neyse ben hemen bahçeye gideyim.Hava kapalı,yani iyi.Merdivene oturduğum anda Robert yanımda bitti.Gerçekten masum bir ifadeyle bana baktı ve "Bu kağıtta nedir Elizabeth.Ben sana ne yaptım ki.Sadece iyi bir dost olmaya çalışıyordum.Eğer bilmeden birşey yaptıysam özür dilerim ki yapmadığımdan da eminim." Ne!Neden bahsediyor bu çocuk.Yüzümü buruşturarak ona baktım.Yüzüme sinirli bir ifade takındım ve ona "Gerçekten senin hafızan mı silindi.Henüz bir saat önce beni boş bir koridorda sıkıştırdın ve beni vampir yaptın.Ve şimdi karşıma geçmiş sen neden bahsediyorsun diyorsun.Şaka mı bu Robert,şakaysa hiç komik değil çünkü."Robert gerçekten şaşırmış gözüküyordu.Sonra biraz düşündü ve "Bob!" dedi tıslayarak."Evet bunu ancak o yapabilir Elizabeth.Onu tanımıyorsun.O bir şeytan ve istediğinde istediği kişinin kılığına girebilen bir vampir!"."Sen gerçekten ciddi misin!" diyebildim sadece sesim titreyerek.Özür dilemeye çalıştım ama sözcükler boğazımda düğümlendi.Konuşamadım.Robert beni anladığını söyleyen bir ifadeyle bana baktı.Bob,acaba nasıl birisiydi.Ondan korkuyorum.Ya benim kılığıma girer de...Neyse bunu düşünecek zaman yoktu.O zaman bu Bob Robert'ı kıskanıyordAma neden!Neden,neden,neden...Ahhh olamaz!Lea!Evet Bob Lea'ya aşık olmalıydı ki Robert'a zarar versin.Ama Lea şu anda tek başına.Kahretsin!Merdivenden kalkmamla Lea'nın yanında bitmem bir oldu.Şükür ki iyiydi.Ama Bob ona her an zarar verebilirdi.Dikkatli olmalıydım,Yani olmalıydık.Lea beni böyle endişeli görünce ne oldu diye sordu.Önce birşey yok diye geçiştirmeye çalıştım ama bana inanmadı tabiki.Herşeyi anlattım.O kadar şaşırmıştı ki nerdeyse küçük dilini yutacaktı.Bakalım bundan sonra neler olacak!!!
