Η Μονρόε είχε τέσσερα θύματα και ενδείξεις για τι ποιος ήταν ο δολοφόνος. Έπρεπε να βρει ποιος ήταν ο ένοχος πριν σκοτώσει πάλι. Πώς να αποδείξει όμως ότι ο Βίνσεντ Ουντέντ ήταν ο ένοχος; Δεν άντεχε την αναμονή. Αυτή η αναμονή μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα των θυμάτων την σκότωνε σε κάθε υπόθεση αργά και βασανιστικά. Ευτυχώς άξιζε τον κόπο κάθε φορά αυτή η αναμονή. Όπως και τώρα.
Πήγαν κατευθείαν προς το σπίτι του Βίνσεντ. Τον βρήκαν να βλέπει τηλεόραση και να γελάει. Όταν τους είδε να στέκονται στο σαλόνι, τους σήκωσε το πιστόλι που έκρυβε κάτω από τα μαξιλάρια και απείλησε να αυτοκτονήσει. Είπε ότι ήθελε να μιλήσει για τις πράξεις του πρώτα στον υπεύθυνο και μετά θα παραδινόταν. Η Μονρόε δέχτηκε να τον ακούσει με την προϋπόθεση ότι θα έμενε ακόμα ένας αστυνομικός μαζί της.
Ο Βίνσεντ δέχτηκε και περίμενε να φύγουν όλοι οι άλλοι πριν αρχίσει την εξιστόρηση του. Και έτσι έγινε. Όταν έφυγαν όλοι ξεκίνησε η αφήγηση.
YOU ARE READING
Ότι έγινε έγινε
Non-FictionΗ εξομολόγηση ενός δολοφόνου στην Μονρόε πριν αυτοκτονήσει. Θα μετανιώσει για τις πράξεις του τελικά ή μήπως η αυτοκτονία θα είναι η τελευταία του πράξη εγωισμού;
