21. BÖLÜM

9.9K 314 62
                                    

Eli tetiğe  gitmişti  evet. Bana baktı sert gözlerle tekrar..

Tam eli tetiğe  basarken
Onur Yiğit  e

"Dur yapma. Bebek benden değil " dedi

"Ne demek benden değil  hani sendendi şerefsiz "

"Bebek senin. Ben Begüm  e eğer  isterse hem  bebeğin  babası  hemde kendine iyi bir eş  olabileceğimi  söyledim  oda sen o gün  öylece sokak ortasında  bırakıp  gittiğin için  senin ona zerre sevgin olmadığını  gelirsende sırf  bebek için  geleceğini  bildiğinden benim teklifimi kabul etti ve sana da öyle  söyledi "

"Ben o an delirmiştim orda onu öldürmediğime şükretmeli bence.  "

Ben sadece sessiz sessiz olanları  dinledim . Ağalar  hep bir ağızdan  konuşma ya başladılar

"Sonuçta  o adamla gitmiştir. Karar belli ölüm "

"Bencede ölüm "

"Ama burda Yiğit  ağanın  soyuda önemli. O yüzden  yaşamalı "
Bir adam çıkıpta böyle  dediği  zaman hepsi birden düşünmeye  başlamıştı.  Sonunda karar  verildi ve herkes  evine gitmişti. Onur da gitmişti.  Bense hala  Yiğit  başımda  dikilirken oturuyordum yerde .

"Kalk hadi odamıza gidelim. Konuşmamız  lazım  seninle"

"Gidelim ama konuşulacak  birşey  yok. Sen kararını  çoktan  verdin. Benim seni aldatmış  olabileceğime inandın"

"Iyi de  başkasından  duyupta inanmadım ki sen kendi ağzınla anlattın herşeyi "

"Neyse" diyip  yerden kalktım.  Oda arkamdan  geliyordu. Herkes odasına  gitmişti  çoktan. 

Odaya girer girmez banyoya girdim. Sıcak  bir duş aldım  ve çıktım.  Ben pijamalarımı giyerken Yiğit  yatağın alt tarafına  oturmuştu. Ben de diğer tarafa geçip yattım sonra o da yanıma uzandı bana baktı ve

"Biliyorum  seni  üzdüm. Ama bana neden hamile olduğunu  söylemedin"

"Benim söyliyeceğim zaman sen Elvin i çoktan  öğrenmiştin bile bide üstüne  odaya gelip benim gitmemi ve mutluğumuzu ayrı  ayrı  yaşamamız  gerektiğini  söylediğin  için  söylemedim. Yeterli bir açıklama oldu bence. Şimdi  uyumak ıstiyorum  çok  yorgunum"

Arkamı  dönüp  gözleri mi  kapattım.  Ve kendimi uykunun kollarına  teslim ettim.

Sabah erkenden kalktım  ve mutfağa  gittim. Kurt gibi açıkmıştım. Sadece kendimi düşünmek ayıp  olur diye bütün  sofrayı hazırladım. Baya  erken kalkmıştım gerçekten.  Herkesin kalkmasını beklemem gerektiğini  bilsemde dayanamayacağımı düşünüp  ben kendime küçük  bir sofra hazırlayıp  yemeye başladım  . O sırada  fatma teyze gelmişti  bir kaç  kişiyle  mutfağa.

"Kızım  bu ne acele sabahın  köründe  kalkıp  hazırlamışsın bütün  sofrayı."

"Olsun teyzem uyku tutmadı. Bir tek menemen ısıtılacak . "

"Onuda  biz yaparız  artık kuzum. Demekki senin yaramaz erken  acıkıyor. Bizde  bir daha erken kalkarız."

"Yok fatma  teyzem . Bugün  uyku tutmadı sadece  ondan yoksa  erken kalkmanıza gerek yok." 

Ben karnımı doyurana kadar herkes inmişti zaten, Yiğit  hariç.

Zeynep  anne mutfağa  geldi ve bana bakıp

"Hadi kızım  kocanı çağırda gel. "

"Tamam" dedim sessiz bir şekilde.  Ikı  katı  hızlı  hızlı  çıktığım  için  biraz  ağrı  olmuştu  ama geçerdi  birazdan. Odaya  girdiğimde  Yiğit  gömleğini  giyiyordu.

KUMA (BİTTİ, DÜZENLENİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin