Hoofdstuk 1

5 0 0
                                    

POV Diana:
Ik trek het niet meer, en ik gooi m'n boeken op de grond. Waarom moet een toetsweek altijd zo moeilijk zijn? Ik ben alle lesstof daarna toch wel weer vergeten. Ik pak m'n telefoon om te kijken hoelaat het is. Gelijk ga ik op instagram, whatsapp en snapchat. Ik heb echt geen zin meer om te leren, maar ik moet wel, de toetsweek begint al over 4 dagen en ik heb pas nog maar één woord gelezen. Ik leg m'n telefoon weg maar al gauw hoor ik een appje binnenkomen, het is mijn vriendje, 'Xander'.

*Hey schat, wil je naar me toe komen?

Hij vraagt of ik bij hem langs wil komen. Ja, ik wil wel maar ik kan niet, ik moet leren. Hij kan makkelijk praten, hij heeft geen toetsweken meer want hij is al geslaagd.

*Jahoor gezellig! Ik ben er over een half uurtje

Een half uur heb ik de tijd om te leren, dat red ik wel...

25 minuten later

Mijn wekker gaat, ik klik hem snel uit. Jup... zoals verwacht, ik heb 25 minuten lang op m'n telefoon gezeten. Mijn telefoon werkt net als een magneet, ik ben er gewoon verslaafd aan. Ik leer wel bij Xander.

Aangekomen bij Xander, bel ik aan en hij doet open. Ik geef hem een kus en we gaan naar boven. Zijn huis is mooi en groot. Er zijn veel deuren en ik ken het huis met m'n ogen dicht. Eenmaal in zijn kamer doet hij de deur dicht. We zoenen en ploffen op het bed. Dit doen we vaker, maar dit keer gebeurde iets vreemds. We hoorden een raar geluid. Xander kijkt onder het bed maar ziet niks. Ik vertrouw dit niet.. ik schuif zijn bed helemaal naar de zijkant tegen de muur aan en haal het tapijt weg. Ik had gelijk, ik vertrouwde het niet. Wat ik nu zag kende ik nog niet, en zo te zien kende Xander dat ook nog niet...

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jul 14, 2017 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Closed DoorsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu