I'm with the Mystery Guy

Prologue

"Ang Panget mo!!" sigawan ng aking mga kaklase. "Magdrop-out ka na!!" Ilan pa sa kanilang mga sinasabi.

"Kung ako sayo mag-suicide ka na lang!!" Sigaw pa nung isa...

Habang nacocorneran ako nila sa kanto ng aming classroom, pinagtatadyak at sinisigawan ng malulutong na mga pangungutya..
Di ko naman kasalanan kung pangit ako.. Ito na lamang ang mga tanging salita na ibinibigkas ng aking utak..

Pagod na ako.
Oo Pagod na pagod na ako sa ganitong sitwasyon.
Ayoko na .
Pagod na akong ganito-ganitohin ng mga tao sa paligid ko!
Ayoko na...

"AYYYYYOOOOOOKKKKOOOO NNNAAAAAAA!!!!!!!!!" Sigaw ko't napatigil naman silang lahat. May babato sana sa akin ng bote ng Softdrinks ngunit agad ko iyon kinuha at ibinato sa gawi niya ngunit hindi naman ito natamaan..

Nagulat sila sa naging asal ko..
Pati narin ako. Ngunit ito ang tama.

Naging tahimik ang paligid.
Kinuha ko na yung gamit ko at pinihit ang pinto papalabas ng silid.

Gulong gulo na ang isip ko. Di ko na alam ang aking gagawin.
Ayoko na talaga!!!

Umuwi na ako ng bahay na hindi pinansin ang mga tao roon.
Kinakausap man nila ako ngunit patuloy lang ang paglakad ko patungo sa aking silid.

"Anak? May problema ba?" Nangangambang tanong ni Mama. Ayoko man mag lihim sainyo pero...

"Ma, I'm fine! Don't worry, I'm just tired" and then my Mama hugged me tight as if she's going to leave.. Oh Mama.. At ayon, Naramdaman ko na lang na may mainit na likido na tumulo sa aking mga mata.. Haaysst, nakakabakla naman to!

"You don't have to say that you're okay, even though the fact that you aren't okay at all. Remember, I'm your Mama.. And I'll always be here by your side no matter what happen." At do'n na ako napaiyak ng sobra. Niyakap ko rin pabalik si Mama. Ang hanggang sa gumaan ang pakiramdam ko.

"M----m--a-maa, I-i w--want to leave.." Nasabi ko na lang bigla ito kay Mama.. Kinakabahan ako sa magiging reaksiyon niya,kaya napayuko na lamang ako...

"Okay, you can" and then she hugged me again and I fell asleep.

"I love you Mama, thank you for everything!" I said before I closed my eyes.

**************

I'm here at  NAIA airport, and yes, I'm leaving. It's been two months since I've decided to leave.. Well I'm going to Japan katulad ng napag kasunduan namin ni Mama.

Aalis ako para makalimot.
Aalis ako para mahanap ang sarili ko.
Aalis ako para makilala ko kung sino talaga ako.
Aalis ako para magkaroon ako ng espasyo upang makapag-isip.
Aalis ako para baguhin kung sino ako.

Ito na nga't aalis na ako.

Kasalukuyang nasa Airplane na ako.

And a bit of time nasa Japan na ako.

After One and a half hour nandito na ako sa Japan.

Dito ko na babaguhin ang sarili ko.
Dito ko na hahanapin ang sarili ko.
Babalik lang ako sa Pilipinas kung nahanap ko na ang aking sarili.
Nasabi ko na lang ito sa aking sarili bago ako tuluyang pumunta sa aking bahay.

{Thankk you guyss for reading the first part 🌸💙}