You'll be mine

Κεφάλαιο 6ο

Έχει περάσει ένας μήνας και εγω εδώ και μια εβδομαδα είμαι σπίτι  Η κατασταση που επικρατούσε πριν το ατύχημα έχει μείνει ίδια. . Η Sophie είναι κολλημένη με τον Lucas και την βλέπω ελάχιστα, πολλές φορές μάλιστα νιώθω σαν να με αποφεύγει. Ο Jake είναι συνεχώς δίπλα μου και δεν φεύγει παραμόνο όταν έχει προπόνηση ή κάποιον αγώνα. Είναι κάτι ασυνήθιστο για εκείνον,  γιατί παλιότερα έβρισκε σπάνια χρόνο για εμένα και όλο έβγαινε με τους φίλους του. Ουσιαστικά ειναι ο μόνος που ασχολείται μαζι μου πλεον. Ο αδερφός μου είναι μονίμως με νεύρα και δεν φέρνει πλέον κοπέλες στο σπίτι. Για αυτό είμαι σίγουρη πως ευθύνεται η απουσία της Mia. Η Mia από την άλλη δεν έχει επικοινωνήσει ακόμα με κανέναν μας και δεν έχω μάθει τον λόγο που την έκανε  να φύγει τόσο ξαφνικά. Τέλος ο Dylan είναι τώρα και αυτός άφαντος. Δεν έρχεται ούτε στο σχολείο ούτε απαντάει στα μηνύματα μου. Πριν λίγες μέρες μου έστειλε ένα ξερό μήνυμα.

"Έχω προβλήματα στο σπίτι και για κάποιο διάστημα δεν θα έρχομαι στο σχολείο. "

Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να επικοινωνήσω μαζί του αλλά δεν απαντάει πότε. Δεν ξερω τι έχουν πάθει όλοι   ξαφνικα και είναι έτσι αλλά πραγματικά δεν αντέχω άλλο. Θέλω να μιλήσω σε κάποιον, έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον.
Είναι απόγευμα Παρασκευής και εγώ για μία ακομα φορά θα κάτσω κλεισμένη στο σπίτι. Πριν φύγει η Mia όλα ήταν αλλιώς. Ήμασταν αχώριστες και μπορούσαμε να στηριχτούμε ή μια στην άλλη. Είναι άδικο που έγιναν έτσι τα πράγματα. Είναι άδικο που έχασα τις φίλες μου χωρίς να ξέρω το γιατί.
Είναι το πρώτο βράδυ που ο Jake δεν ήρθε σπίτι μου μετα από το ατύχημα. Έχει φύγει για το Σαββατοκύριακο με την οικογένεια του. Ο αδερφός μου λείπει γιατί δουλεύει στο μπαρ και η μητέρα μου έχει νυχτερινή βάρδια στο νοσοκομείο. Έτσι εγώ τώρα κάθομαι στον καναπέ αγκαλιά με ένα οικογενειακό παγωτό και βλέπω την αγαπημένη μου σειρά.
Το κουδούνι χτυπάει και εγώ σηκώνομαι για να ανοίξω. Μέχρι να φτάσω στην πόρτα ακούγονται συνεχόμενα χτυπήματα. Όταν ανοίγω την  πόρτα βλέπω τον Dylan να στέκεται με το ζόρι όρθιος μπροστά μου σε χάλια κατάσταση. Αίμα τρέχει από τη μύτη του, το ένα μάτι του είναι μαυρισμένο, το κάτω χείλος του είναι πρησμένο και το αριστερό του φρύδι είναι σκισμένο, ενώ αίμα τρέχει και από εκείνο το σημείο. Ένα αμυδρό χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο του και χωρίς να προλάβω να αντιδράσω σωριάζεται στο πάτωμα.

"Εγ... Εγώ ήμουν... γιατί... γιατί δεν με... δεν με πιστευ....πιστεύεις; "

Τον ακούω να πάραμιλάει αλλά δεν μπορω να καταλάβω τι εννοεί. Σκύβω από πάνω του και η μυρωδιά του αλκοόλ είναι πολύ έντονη.